PRIMS Full-text transcription (HTML)
Seqvun - tur Epicedia.

In Obitum Viri Clarissimi Dn. M. Georgii Kirſtenii, Superattendentis Olſnenſis Vigilantiſsimi.

DIvini interpres verbi doctusꝙ piusꝙ
Qui fuit: imò ſacri ſplendor honosꝙ Chori.
Præſes in Olſnenſi Myſtarum quippe Ducatu:
Ingenii cui dos plurima & eloquii;
Sed, Christum præter crucifixum, cætera cuncta
Non niſi erant nugæ quis quiliæꝙ leves.
Kirstenium ne, inquam, clauſum iſto creditis eſſe
Saxo, queis vivi contigit ore frui?
Vana ea credulitas. Ignito credite curru
Subvectum ad cœli lucida templa virum.
Curnus nempe Fides, haut mortua; amoris at illa
Accenſa, inꝙ homines, ignibus, inꝙ Deum.
Hâc quia vos docuit ſummum tranſcendere Olympum:
Nolitis veſtrum cur præiiſſe ducem?
O felix iter! At quicquid tellure repoſtum eſt,
Kirstenii chlamys hoc nonniſi ſola fuit.

Nicolaus Henelius U.J.D. Conſiliarius Cæſareus, nec non Ducatus Monſterbergici ac. Territorii Franco - ſteinenſis Pro-Cancellarius.

Qui
QUi Superattendens in terrâ huc usq̀; fuiſti,
Chriſticolam ſanctâ voce regendo Gregem.
Nunc ſuperadſcendens terram, petis aſtra, beato
Cœlicolûm felix conſociate Gregi.
Attendat Fidei, Vitæ, Verboꝙ, Gregiꝙ
Paſtor, ut adſcendat post ſua fata Polum.

f. Christophorus Schlegelius, S.S. Theologiæ Licentiatus, Vratis L. ad D. Eliſab. Eccleſiaſtes, & Gymnaſij S. S. Li - terarum Profeſſor.

Et TU morborum poſt tot diſcrimina, tamdem
KiRsteni ad plures, me quoꝙ morte præis?
Immò præis: voti jam factus compos, ut à tot
Torminibus Liber corporis eſſe queas.
O Te felicem! quin toto ex aſſe Beatum!
Cuî mortis numerò, contigit iſta quies.
Hicce dolor nullus magè te torquere Podagræ
Nodoſæ poterit, tangere nulla lues.
Quippè anima in Cœlis tua nunc nova gaudia gaudet,
Corpus at in tumulo, tempora pacis agit.
Econtrà hîc nobis porrò crucis æquor arandum eſt:
Donec nos Chriſtus, junget in æthre brevi.

Piæ memoriæ & amori; ergò deproperabat Bregæ Georgius Fabricius S. Templi parochialis Paſtor & Pri - marius Senior.

a 2Dum
Dum geritur vi res, totus dum vertitur orbis,
Dum Satanæ incenſi vis violenta fremit.
Hos inter fluctus Kirstenius ore diſertus
Occubuit placidè præcipiente Deo.
Hunc ſimili ſequitur caſu poſt inclytus Heros,
Cujus Præco diu Myſtaq̀; fidus erat.
Ambo quot erepti turbis, quot mille periclis?
In quantis proh nos deſeruére malis?
Ipſi equidem in cœlis meliori parte locati,
Sed nos in terris plurima damna manent.
O Deus ad cœli requiem vitamq̀; beatam
Nos reliquos transfer, quos ſupereſſe piget!
Intereá tutò tibi Sancta Examina ſerva,
Quæ te collaudent & ſine fine colant.

Suo Domino Affini, Compatri & Anteceſſori deſi - deratisſimo συμϖάχων appoſuit debitæ obſervan. tiæ & gratitudinis E. David Bohemvs Eccleſiæ Patriæ Bernſtadien - ſis Paſtor, Preſbyt. Ducatus Olſn Senior.

HActenus irati tonuit plaga dira Jehovæ;
Quâ millena virûm millia necta jacent.
Pars miſerè extorris peregrinas circuit oras;
Tutæ manet, Papæ quæ data jura colit.
Tantos poſt Martis fremitus, cladesꝙ nefandas
Venturæ Mundo ſpes bona pacis erat.
Ætherea ſed ſigna domo, terrisꝙ́, fretoꝙ́
Indicium faciunt majus adeſſe malum,
Quodꝙ
Quodꝙ magis; juſti tolluntur lumina, quorum
Doctrinâ colitur Vita, daturꝙ ſalus.
Ira Dei, pœnæꝙ ſimul cohibentur atroces
Sæpe per effuſas ſupplice mente preces.
Tot, tantisꝙ viris ſublatis multa ſequntur
Noxia, quæ magno corda dolore premunt.
Noah, Loth, Joſeph, Samuel teſtantur apertè
Et quos præterea publica ſcripta citant,
Lumen erat noſtris etiam Kirſtenius oris;
Maxima doctorum gloria, lausꝙ chori.
Præsbyterj Antiſtes, Conſiſtoriiꝙ Ducatus
Præſul, & aulai Doctor, & urbis erat.
Linguarum Hebrææ, Graiæ, Latiæꝙ peritus,
Et Sophiæ claræ, Biblidos atꝙ ſacræ
Prudens conſiliis, lingva facundus, acutus
Ingenio, verbis ſimplicitate fruens.
Ne tempeſtates porrô crucis Orbe videret,
Liquit hic arva ſoli, jam colit aſtra poli.
Atrox inde malum quod noſtris imminet aris
Protelet ſummi gratia magna Dei.
Adſit divina noſtris bonitate Dynaſtis;
Ipſis ſit conſtans, pax, ſit amica ſalus.
Exornet ſimili Superattendente Ducatum,
Cui ſit totius ſedula cura Gregis.

Sebastianus Reichel, Paſtor apud Trebnicenſes, Præsby - terj Ducatus Olſnenfis Senior & Conſiſtorial. ad indicandam ſuam ſinceram Sympatheiam apponebat.

Qui bene de ſacro meritus fuit agmine Chriſti,
Kirstenius, benè qui pòſt meriturus erat;
a 3Occi -
Occidit, heu lacrumæ! quanquàm nullius ocellus
Fata Viri dignè collacrumare queat.
Abner ut occubuit transfixus ab enſe Joabi,
Jeſsides crudo in funere mœſtus ait:
Voſnè latére poteſt, ſanctâ Iſraëlis in orâ
Hoc cecidiſſe die Principem, eumꝙ gravem?
Infelix quem Joſephi contritio tangit
Nunc in Kirstenii funere dicat idem:
Nunquid Sleſiacas latet occubuiſſe per oras
Cœleſtis verbi buccinam, eamꝙ gravem?
Si precio pietas doctrinæ juncta videtur,
Eloquioq̀; ſuus ſi ſapienti honor eſt:
Quæ mors Kirstenium rapuit, miſeram eſſe neceſſe
Quo bona tanta Viro totq̀; jacente jacent.
(eſt,

Kirstenius anagr. K in cognatam C verſâ: SINCERUS IT.

Qui, luce vitæ dum licebat perfrui
Sinceritate Chriſtianis mentibus
Dignißimâ, ſtudebat ire, fervidæ
Pietatis illam ſemitam adverſus Deum,
Callemꝙ charitatis erga proximum,
Ergaq̀; ſeſe temperantiæ viam,
KIRSTENIUS, evocatus orbe langvido,
SINCERUS IT fidei & ſalutis tramite,
Ad gaudii illud atq̀; gloriæ decus
Cœleſti
Cœleſti in arce, Chriſtiana quælibet
Quod mens cupitq̀; & expetit Sinceriter.

M. Elias Maior, P. L. C. Gymnaſii Vratislavienſis Rector & Profeſſor, cæterarumꝙ ibidem Scholarum Inſpector.

VItæ quinta decas mihi miſeræ
Labitur, & meajam cycnéis
Tempora canent æmula plumis:
Jam mihi mento plurima nix jacet,
Livent gemini luminis Orbes,
Arat & frontem ruga ſenilis.
Vires membrorum, & vigor omnis
Interiére. Ut flatibus Euri
Canna paluſtris mota tremiſcit,
Pars ita noſtri corporis omnis.
Expugnàrunt robora morbi,
A Cuninâ qui mihi cippos
Ad plicuerunt; tonſillarum
Inter reliquos inflammatio
Crebra, dolores unde mihi tot
Adcreverunt, floribus Hybla
Quot Trinacria pingitur, udas
Oceanus quot volvit arenas.
Nec mihi Martis ſica pepercit,
Impius Ajax aſportavit
Ter
Ter mea, caput hoc quoties tuber
Verberibus fuit? Ubi Vilgutium
Surgit in auras, Principis Almi
Nomine clarum, miles ineptus
Succuſsori frena relaxans,
Et calcaribus armos fodiens
Antè volantis, me cœcô impetu
Terræ illiſit; tum mea ſonipes
Conculcavit ferratâ ungulâ
Terga, & crates pectoris, ægra
Vix adſurgens membra trahebam.
Exiguô poſt tempore, furum
Armatorum, ſmolna, maniplûs
Uncô cumeras compilaret
Cùm ungve tuas, multabar acerbis
Plagis terꝙ quaterꝙ elapſus
Percuſſorum tandem manibus,
Rivi alveolum tranſire, eſſem
Tutus ut impiô ab hoſte, parabam;
Sed cùm medium confecißem
Vixiter, aſſer fractus in undas
Me demiſit, gutture plenô
Hauſi impuros inde liquores,
Viſcera nocuô frigore lædens.
Nunc Arthritis, filia nigræ
Dira Megæræ, me quoꝙ ſævô
Multa
Multa gementem lancinat ungve.
Et miraris me deſtitui
Viribus, & langvore teneri?
Infractis radicibus arbos
Aret, lauri frigore læſus
Caulis flaccet, ſic ego preſſus
Adverſorum mole, fatiſco.
Mors exaſperat hæc tua, Frater,
Frater, noſtri portio cordis
Maxima; acutô Morta dolone
Cor mihi ſecuit, vitæ fons eſt
Cor animanti, vitam amiſi
Sic dimidiam, quam Tibi totam,
Reddere dulcis, geſtio, Jesu:
Præſtat miſeræ mors bona vitæ.
O me rigidâ ſolve cataſtâ,
Electorum & transfer in orbes,
Adjunctus Fratri, ut Tua celebrem
Nomina, non ceſſantibus Hymnis.

Michael Kirstenius, Smolnenſis Eccleſiæ Miniſter, τομ ὀν ἁγίοις μακαρίτομ frater Germa - nus.

Olſna, Berolſtadium, Princeps, ac Aula Ducalis,
Tuꝙ Miniſterium, ſolvitor in lacrymas!
bSolvi -
Solvitor in lacrymas, & fletibus ora rigato,
Monſterbergiacæ ſubdita turba Domus.
Cur? Superintendens tuus, & primarius Aulæ
Bernſtadienſis [ohé flebile!] Pastor obIt!
Kirstenius, dico, qvem gratia larga Jehovæ
Dotibus inſignem præſtitit eſſe Virum,
Kirstenius, cornu qvi calluit ubere Lingvas
Fontidicas, Viguit judicioꝙ gravi,
Kirstenius, clarum quem fecit Svada diſerta,
Et qui Thevlogiæ Lampas honora fuit,
Pròh dolor, occubuit! nec munera tanta fugarunt
Mortem, qvæ nunc hæc funera pulla facit.
Sed qvid proficimus qveribundâ voce? Tibine
Sic fieri placuit, ter Veneranda Trias?
Imò; Tuum ſervum jusſiſti pace fruiſci,
Cœleſti; & trepidum deſeruiſſe ſolum.
O benè Kirstenio factum! Deus alme, Ducatum
Monsterbergiacum reſpice, qvæſo, Tuum!
Pergrave vulnus ei inflixit tua dextera juſta,
Neo, te præter, huic qvi medeatur, erit.
Quocirca cum ſit cœlos illatus Elias,
Providus Eliſam ſubſtituiſſe velis!

Conteſtans, poſui mœrenti pectore, luctum Andreas Eccardus, Paſtor Namslavienſis.

Defuncti ϖ〈…〉〈…〉 αίνεσις ad ſuperſtites per ϖ〈…〉〈…〉 σωϖο - ϖοιΐαν.

Vici ego, ſed vici Duce Chriſto quoslibet hoſtes,
Qui ſua Chriſti ſequis bella movere folent.
Diſcite Mortales, Duce Chriſto, vincere Mundum,
Vincere Peccatum, vincere Dæmonium.
Hæc
Hæc tria Monſtra licet ſolo Duce vincere Chriſto;
Viribus hæc propriis vincere nemo poteſt.
Quisquis es, ô Chriſto Duce pugna animoſiter! ipſo
Hoc Duce qui pugnat, deniq̀; victor erit.
Victor erit, Mundum, Archecacum, peccata trium -
Palmâq̀; exultans cœlite, victor erit.
(phans,

Scr. Bregæ. M. Joh. Guntherus.

OLSNA favore Dei flores Reſpublica felix;
Jure locis variis anteferenda manes.
Nam tua Doctores illuſtrant Templa potentes
Eloqviô, veteri Relligione graves.
Hebræô, Græcô, Chaldæô fonte reſolvunt
Atꝙ Syrô, turbæ myſtica verba Dei.
Non opus illuſtres emittat ut extera tellus
Theiologos. Adſunt arma Ducesq̀; Domi.
Floruit hos inter niveæ Kirstenius Atlas
Eusebies, præſtans Bibliotheca Patrum.
Hic, Photine, dolos, fucata ſophiſmata, Mundo
Queîs ſtruis inſidias, diſpulit arte ſacrâ.
Foſsor ut è venis occultis elicit aurum:
Sic textus ſenſus eruit ex tenebris.
Græcia qvid jactas facundum docta Periclem?
Nestora qvid cantas Mercuriumq̀; tuum?
Phosphorus Olsneus divinô munere lingvæ
Præſtantis movit ſubdita membra choro.
Quid mores hominum pandam? Kirstenius illos
Ordine diſponit; ſignat ad aſtra viam.
Admonet antiqvus thalamis excedat Adamus
Cordis, ut incedat cum pietate novus.
b 2Fortu -
Fortunate Pater qvæ digna labore reportas
Prœmia? Qvos fructus Svada diſerta parit?
Monsterpyrgiacæ Stirpis duo Lumina tradunt
Cuncta Ministerii membra regenda Tibi.
Qvantus at est honor hic, qvem vix centeſimus ambit!
Officium majus non habet Olsna ſacrum.
Te ſequitur fidum Princeps Heinricus Achatem
Aula tuis monitis conſiliisꝙ favet.
Constantine Tibi gratißimus adſtitit hoſpes
Eusebius, noſter carus Apollo fuit.
Arctopolis reliqvas inter caput extulit Urbes
Slesidos ob tanti ſplendida dona Viri.
Sed Nihil In Mundô Durabile. Gloria Fumus.
Humanum Vanum. Qvod Valet, Omne Ruit.
Ergò Deus ſolvit nodoſæ vincla Podagræ
Præsul ut adſcendat regna beata Dei;
Vivat & angelicis permiſtus cœtibus; acrem
Poſt pugnam Victor læta tropæa metat.
O Nos adflictos! Omnes peccavimus, ergò
Ante diem capitis noſtra Corona ruit.
Sed miſerere Deus cœtum defende puſillum;
Neu Lupus immanis robore lædat oves.
Ægra Ministerid ſublatô Principe corda
Suſtentes, mœſtis pharmaca læta pares.
O Vigiles Tompli conſerva rebus in arctis;
Deſerto Elisam deſuper adde Choro;
Prælia qvi Domini munitus robore Eliæ
Inſtruat; atꝙ pedò firmet ovile Dei.

M. JOHAN-VIEBINGIUS Habelſchvverdà-Glacenſis, apud Laſanos & Petrovitianos A. C. 1639. Eccleſiæ Mi - niſter in Diœceſi St regomianâ.

Niſſa
Niſſa Tibi vitam dedit, at Bernſtadia cryptam;
Mons albus, Viadrus, Bresla, Briga, ingenium.
Bresla dedit ſocias, rapuit Bernſtadia primam,
Francfurtum genuit, quæ tegit oſſa Tibi.
Doctus eras clarus, prudens, præclare Magiſter,
Et probus & patiens ſedulus atq̀; gravis.
Tres natos natasq̀; duas cum matre relinquis,
Cum ſociâ & gnatâ vivis ovasq̀; Deo.
Dignus eras annis Pyliis, aſt Jhova negabat,
Nec voluit tanto parcere Parca viro.
Heu poſt tot morbos, poſt tot diſcrimina rerum,
Poſt varios caſus cælica regna ſubis!
O nimium felix moritur qui morte piorum
Qui vivens moritur non moritur moriens!
Vive Deo in cœlis, Kirſteni docte, Triuni
Nos ex pectamus regna beata Dei.
O exantlatis nobis concede quietem,
Et ſerva verbum, quæſo Jehova, tuum!
Donec ad amiſſos læti veniamus amicos
Cum quibus in terris viximus ante, ſat eſt.

Bartholomæus Hilscherus, Eccleſiæ Berolſtadienſis Diaconus.

Olſnidos ora gravi, plangebat funera, leſſu
HennitzI, raperet dum Libitina Senem.
Nam collapſa ſacri bene-fida Columna SynedrI,
Euſebiesꝙ nitens Stella jacebat humi.
Aſt ubi Dante Deo, curâꝙ fideꝙ Ducali,
Reſtaurata brevi, facta ruina foret;
Inꝙ ſacro cætu Sidus palmare niteret:
Gaviſa eſt tacitis, Olſnidos ora, fibris.
b 3Quando
Quando diſerta ſuis animaret Svada labellis
KirstenI cathedras, non ſine laude ſacras.
Cujus in infirmo, celſas, ſi corpore dotes
Ingenii ſpectes undiꝙ Magnus erat.
Promptus in ambiguis dirimendis; dexter habendis
Conſiliis; vitâ, voce, ſtiloꝙ gravis.
Ut mirata Virum quævis ſuſpexerit ætas,
Voverit & vitæ longius ire dies.
Sed fruſtra! cadit ante diem Kirstenius! (eheu)!
Phoſphorus ille ſacri Præſidiumq̀; chori.
Hinc pullata tegit triſtes Eccleſia vultus,
Et repetit leſſus Olſnidos ora novos.
Quando Viros aliquot pietate fideꝙ celebres
Hactenus illacrumans vidit obire diem.
Nam quid ſæpe mali terris portendere mortes
Tantorum ſoleant, tempus & acta docent.
Tu Deus â noſtris avertito finibus Aten,
Undiꝙ ne clades det furibunda novas.
Suffice, palantem, qui paſcant rite, cætervam,
Ultima dum cunctos junget in axe dies.

ſinceri doloris & Chriſtianæ συμπαϑείας declarand. ergò plangebat M. Melchior Meling, Illuſtr. Schol. Olſn. Rector.

HEINICH lacrymis meritò decoravimus Oſſa,
Jacturam tanti prodidimuſq̀; Viri.
Illa tamen nobis facta eſt tolerabilis, alter
In promptu quod, qui ſufficeretur, erat.
Nunc
NUm pietas fuerit tua, num prudentia major,
KirsteIni vana eſt quærere cura viris!
Utraq̀; magna fuit; nam feruentiſsima templis
Illa Deo laudes fudit & ore preces:
At rectè rerum fœcundo germine Verbum
Hæc ſecuit Suadæ divite melle fluens.
Nonne ideò gratus populo nobisque virebas,
Nonne ideò gratus Principibusq̀; tuis?
Divas haſce duas, Kirsteini, corde gerebas,
Divum hinc auxiſti divus & ipſe chorum.
Monte Sionæo graderis mala temnis ab alto,
Cumq̀; Agno gaudens vivis agisq̀; tuo.
Felix, qui tantis virtutibus ambit Olympum,
IHOVA dante ipſo gemmea ſerta geret.

Patrono & amico ſuo perbenigno f. Melchior Smolius, Paſtor in Redzewitz.

M. Georgius Kirstenius Superattendens Bernſtaadiæ; per Anagramma: O nuper gregem Kriſti benè attendens, juſ - ſus adi aſtra.

Euge age, qvi Domini ſincerè juſſa capeßis,
in parvis fido maxima en attribuo;
cIn
In gaudiûm Domini æternum feliciter intra:
audiet à Chriſto ſervulus hæcce bonus.
Fidus in officio, prudens, pius atꝙ probatus
Servus erat Kirſten, Theîologumꝙ caput;
Deſuper ex alto vocem iſt hanc audiit ergo,
qvam nemo invideat ſed probet ac celebret:
Onnper Kriſti attendens benè juſſa gregemq́;
Aſtra tui Chriſti ſplendida juſſus adi.

beatæ animæ gratulabundus appoſuit M. Caſp: Newholdt / Paſtor Feſtenb: Anno, qvo KIrſtenIVs qVI gregeM ChrIſtI benè obſerVaVIt, JVſsVs aDIt aſtra.

In forunatum obitum Viri Clariſsimi Dn. M. Georgii Kirſtenii.

FErtur Platonis labra tenelluli,
Cunis rotati florigeras apes
Hymettio impleviſſe melle,
Idꝙ fuiſſe peculiare
Præſa -
Præſagium oris melliflui & viri
Multa eruentis mentis acumine
Maturior tandem Platonis
Panſophici patefecit ætas.
Kirstenium autem Panſophicum Virum
Primis ab annis non apis Attica,
Sed ſpiritus cœleſtis ipſe
Dotibus ætheriis beavit.
Hinc doctus artes ingenuas fuit
Doctarum adeptus præmia frontium;
Præfectus Olſnenſi Licéo
Imbuit auſpiciis ſecundis
Mentes juventæ Palladis artibus;
Hinc & vocatus munus ad arduum
Antiſtitis ſacri Igne ſacro
Percitus expoſuit fideli
Curâ ſalutis verba, ſophiſmata
Caute refutans hæreſeωn, probæ
In ſemitam vitæ popelli
Degeneres animos reducens;
Legis minaci fulmine territans
Corde obſtinato criminibus datos,
Vitæ ad bonam frugem reverſos
Sollicitudinibus nocivis
Levare novit; quin etiam facem
Vitæ probatæ munditie ſuis
c 2Præ -
Præluxit inculpatus, inde
Numinis ætherii Ducumꝙ
Favore primas non ſine gloriâ
Inter Ducatus Olſenii tenens
Eccleſiaſtas, ſempiternæ in
Æthere percupidus quietis,
Carnis relictâ mole ſolo ætheris
Ingreſſus arcem particulâ ſui
Præſtantiore ipſum Lytrotæ
Magnificum ante thronum triumphat.
Sic, ſic triumphet Sancta Anima, optimè
Doctrina ejus profuit & meæ
Puertiæ! ſic, ſic triumphet
Perpetuò Angelicæ cohorti
Immiſta! Eidem credita humo Caro,
Cum clanget olim buccina Judicis
Jucunda, nexu vinculorum
Irreſolubilium uniatur!

quondam Præceptori ſuo in Schola Olſnenſi pietat ergò M. JOHANES LUCAS

Vulgi qverela eſt, mors metit omnia
Non parcit ulli Parca, citiſsimè
Dilabimur terrâ creatis
Vermiculis ſimiles, miſelli
Sed
Sed lacrumantum vix decimus mali
Cauſam nocentis cogitat, ut decet;
Peccata ſunt quorum necati
Morſibus occidimus; volantes
Et ſicut Euri vis paleas rotat,
Sic noſtra crimen corpora diſsipat
Palmisq́; poſt tergum revinctis
Tartareô cruciaret igni;
Chriſtus inſons nos medius Deum
Et factus inter, ſangvine fœderis
Emitteret captos hiante
E foveâ & tenebris Averni,
Hujus redemti morte palatia
Cœli occupamus, per tenebroſum iter
Tranſimus & mortis micantes
Ætheris ad faculas ovantes.
Noſtri anteceßit nos caput ordinis
Vocate clarum Numine: nos brevi
Curſu peracto ſub ſeqvemur.
Intereà, Deus alme, ſerva
Cœtum tuorum, triſlificos feri
Inter furores Martis, & anxia
Solare corda & da beatum
Exodium, facilesq́; agonas.

Johannes Kiflerus, Diaconus Eccleſ. Vielgutt. quon - dam Domini Superattendentis famulus.

c 3〈…〉〈…〉ά -

〈…〉〈…〉άφιοσ λόγοσ.

Hôc conditus ſepulchrô
Kirstenius quieſcit,
Frater mei Parentis,
Carus Parentis inſtar;
Exemplar eruditi
Antiſtitis boniꝙ,
Boniꝙ & eruditi:
Nec totus, in beatis
Mens orbibus refulget,
Illuminante Christo,
Cujus fuit miniſter:
Corpuſculum dolore
Fractum & labore multô,
Hôc lectulô fovetur,
Quod vividum reſurget
Clarum & decóre multô,
Poſt pauculos Decembres.
Ornate flore tumbam,
Spicæ comâ Ciliſſæ,
Roſisꝙ liliisꝙ:
Monſtravit ut fideli
Qui vivus ore, Cœli
Iter expeditum ad aſtra,
Nunc
Nunc luce caſſus inter
Terræ quieſcat aſtra.

Viro Clariſs. Patruo deſidera - tiſs. mœrens gemensq̀; F. Georgius Kirstenius Illuſt. Schol Olſn. alumnus.

Ad Reverendum Dn. Parentem Funebria In honorem & memoriam, optimè de ſe meriti Primi Præceptoris, Dn. M. Kirstenii p. m. Superintend. Olſnenſis, proprio ſumtu publicantem.

RIté facis, laudes qvod gratâ mente celebras
Kirſtenij, Tibi Dux qui fuit at; Parens.
Hoc qvoq; præſtabo, ſi poſt tua fata ſuperſtes
Filius in terris vixero, Care Parens.
Triſtia ſed mitto: Lucrum mihi vita Parentis
Interitum ferret mors mihi ſæva Patris.

filius obſequentißimus Valentinus Seidelius Scholæ Olſn. Alumnus.

An

An meinen lieben Herrn Vatern.

W ich jetzt von Euch geſehen /
Dz ſoll auch von mir geſcheh¾ /
Wie Ihr dehn / der Euch gelaͤhrt /
Nach dem Todt Herr Vater ehrt /
So wil Ich mit gleichen ehren
Ewern Ruhm vnd Lob vermehren /
(a)Solon infames pronunciavit Liberos qui Parentibus egentibus opem non tuliſset, exceptis tamen iis, qui artem â Parentibus non didiciſſent. Diog. Laertius in Solone l. 1. doctr. Politicæ d. Republ. conſtitut: p. 34. Marci Fri - derici Wendelini Inſtit. Politicarum.
(a) Wenn Ihr Mich zur tugend ban /
Mit fleiß werdet fuͤhren an.
GOtt erhalte ewer Leben /
Vnd woll Euch viel ſegen geben /
Daß Ihr moͤcht durch ewer Lehr /
Weit außbreiten Seine Ehr.
Deñ wo Ihr ſolt ſchlaffen gehen /
Wuͤrd es vbel vmb mich ſtehen /
Meine wolfahrt / meine kunſt /
Wuͤrde ſein ohn Euch vmbſonſt.

Ewer gehorſamer Sohn Georg Seidell der Juͤngere.

Cypr: Sermone de mort:

Chriſtus ſalutis Magiſter cum diſcipuli ejus triſtaren - tur qvod ſe jam diceret receſſurum, locutus eſt ad eos dicens, ſi me me diligeretis, gauderetis qvoniam ad Pa - trem vado, docens & oſtendens, cum Chari quos diligimus de ſeculo exeunt, gaudendum potiùs qvàm dolendum. ()

About this transcription

TextSeqvun tur Epicedia.
Author Georg Seidel
Extent22 images; 2772 tokens; 2099 types; 20731 characters
Responsibility Alexander Geyken, ed.; Susanne Haaf, ed.; Bryan Jurish, ed.; Matthias Boenig, ed.; Christian Thomas, ed.; Frank Wiegand, ed.

CLARIN-DNote: Langfristige Bereitstellung der DTA-Ausgabe

EditionVollständige digitalisierte Ausgabe.

About the source text

Bibliographic informationSeqvun tur Epicedia. Georg Seidel. . 22 s. e.Oels1639.

Identification

Universitätsbibliothek Breslau Universitätsbibliothek Breslau, 4 F 929 / 360685a

Physical description

Fraktur

LanguageGerman
ClassificationGebrauchsliteratur; Leichenpredigt; Gebrauchsliteratur; Leichenpredigt; ready; aedit

Editorial statement

Editorial principles

Publication information

Publisher
  • dta@bbaw.de
  • Deutsches Textarchiv
  • Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities (BBAW)
  • Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (BBAW)
  • Jägerstr. 22/23, 10117 BerlinGermany
ImprintBerlin 2019-12-10T09:35:34Z
Identifiers
Availability

Dieses Werk steht unter der „Creative Commons Namensnennung-Weitergabe unter gleichen Bedingungen 3.0 Deutschland Lizenz“ (CC BY-SA).

Holding LibraryUniversitätsbibliothek Breslau
ShelfmarkUniversitätsbibliothek Breslau, 4 F 929 / 360685a
Bibliographic Record Catalogue link
Terms of use Images served by Deutsches Textarchiv. Access to digitized documents is granted strictly for non-commercial, educational, research, and private purposes only. Please contact the holding library for reproduction requests and other copy-specific information.