PRIMS Full-text transcription (HTML)
[1]
Musæ,
quæ vetant mori famam Viri admodum Reverendi & Clarißimi Dn. Ulrici Kutschen - reuteri Ducatûs Lignic. & Wolaviens. vice-Superintendentis, Conſiſtorii Illuſtris Asſesſoris primarii & Eccleſiæ Petro-Paulinæ Paſtoris optimê meriti, d. xxix. m. Novembris, ann. Chr. 1638. pié defuncti.
Vratislaviæ,Typis Baumannianispublicatæ.
[2]
SOL noſtræ occubuit, SOL fulgen -
tisſimus, Vrbis!
immò etiam LIGII faxqve
nitorqve ſoli!
Vos, quorum à tanto concepta est Lumine flamma,
Luna velut Fratris mutuat igne ſuum;
Ne, qvæſo, capiat vos harum oblivio rerum,
quas ſtudio vobis tradidit Ille pio!
Vnde micant tantùm veſtri rectè atria cordis,
& quibus ad cœlos artibus urit Amor.
Tu verò, ô Anima æthereis inſerta triumfis,
corporis exſpecta par decus eſse tui!
Et, qvoniam humanos fas est occumbere Soles,
Christe alio illuſtra nosꝙ tuamꝙ domum!

Verè dolens F. Gotf. Baudiſs à Guͤldenhuben in Rudolffßbach / J. U. D. Com. Pal. Cæſ. ac Sereniſs. Pr. Lign. Conſil. ac Cancellarius.

Ad beatos[3]

Ad beatos manes honoratiſs. Dn. vice - Superintendentis &c.

Kutschreutere tuam effigiem dabit illa papyrus,
Quam tot adumbravit Clara Corona virûm.
Nil reliquum porrò de Te mihi dicere: namqve
Obfuſcat majus lumen in hiſce minus.

Caspar Keslerus Templi b. Virgin. Paſtor & Conſiſtorialis L.

Quem Svada ac Charites, quem clarus amavit Apollo,
Hunc rapuit ſævâ Parca ſevera manu.
Hic erat Ulricus Ligiorum gloria Templûm;
Nobilis & veræ Relligionis onyx.
Ergò vos mecum juvenesꝙ́ ſenesꝙ́ querellas
fundite jam triſtes, plangite Pierides.
Plangite vos Muſæ, triſte & mihi fundite carmen,
Compatris ut plorem funera mœſta mei.
Verùm quid planctus? proſunt quid mille querellæ?
Vivit Is in cœlo, & gaudia multa capit.
Applaudo ſorti, ſorte hâc nîl ſvavius illi,
Sic precor, æquali ut me beet ipſe Deus.

Συμπαθείας ἕνεκα f. Tobias Barthisius Templi Jo - hannitici apud Ligios P. aulicus & ConſiſtorI Ill. Aſsſesor.

A 2Triginta[4]
Triginta atq; unum numero jam muneris annos
quo fungor, Chriſti dogmata ſacra docens.
Temporis hoc ſpatio Symmyſtæ cuncti obierunt:
& nunc in cœlis fulgida ut aſtra micant.
Oppida cum pagis Lygiorum tresve duosve
vix, qui ſint vigiles bis tria luſtra, vident.
Hos inter cum ſim, melior non Patribus illis,
Ipſe quoq;, hinc tandem ſolvere diſcupio.

Johannes Reiman Paſtor & Decanus Goldbergenſis.

Ferale ô luſtrum! luſtrum ô fatale Lygéo
Templo, qvodclaret nomine Apoſtolico!
Hoc intra ſpacium doctam lugere qvadrigam
Theiologum, & facere his cogitur exeqvias!
Barthiſium, Adamum Stolcerum luxit; & illum
Tileſium eluxit nondum: & acerbus adest
Heu qvartò luctus! qvando Udalricus amatos
KutzſchenReuterus deſerit & moritur!
Scilicet Antiſtes Templî, qvi dignus in Orbe
Omnis inoblitâ qvem pietate colat.
O tota cultum ô populoſum funus in Urbe!
O Animæ! ô cineri pax ſit & alma qvies!
It leſsus cœlo: Pater ô mî! currrus! Eqvesꝙ!
2. Reg. 13 v 14.
Ah Eqvitem! ah currū! ahredde Jehova Patrem!
Plangite[5]
Plangite Theîologi Lygii! hoc ſub marmore veſter
KutzſchenReuterus, gloria veſtra, cubat.
Triga Decanorum, Seniores, plangite Fratres!
Os, oculus veſter, conſiliumꝙ cadit!
Qvum Superintendens Patriæ commune bonum ſit,
O qvantum hæc claudit vilis arena bonum!
Sed vivit Chriſtus: Mœſtis ſolamina reddet,
Paſtorem Populo Presbyterisꝙ Caput.

Ex debitâ animi condo - lentiâ fuſum â Georgio Stolcero Eccleſiæ Hainovienſis Paſtore, & Dioeceſeos Ejusdem Decano.

Iſräelitici pro nominis omine, currus
Tiphys & Automedon Kutschenreutere fuiſti;
Qvâ JHOVÆ Lygiis Eccleſia militat oris.
O eſses, porroq́; fores! ſed (triſte) fuiſti!
En miſer in cœno qvem deſeris orphanus hæret,
conſilii omnis inops, abeuntem voce ſecutus
triſtis Eliſæi, cum ſcanderet æthera curru,
aligeros inter proceres, præceptor Elias:
O pater, ô ſacri Rector fidiſsime currûs
ſiſte gradum; qvæ Te vis abripit enthea ſurſum?
A 3Qvò[6]
Qvò ſine me tendis? cytharâ Rhodopeius Orpheus,
credere ſi fas eſt, lethæis exciit umbris
dilectam Eurydicen; qvæ Te lamenta reducent
terricolis? lachrymans licet emulgere cerebrum,
pulmonesq́; ipſos ululatu abſumere tentem,
nil valeo; terris nullo revocabere leſsu.
Aſtra ſubis, nosq́; hoc in mundi ſtercore linqvis.
Non tamen omnis abis: in claro lumine Famæ,
nobiſcum, & grandi meritorum pondere vivis:
Immò ipſi, ſi qvæ continget, poſteritati
vivet in exemplum Kutschenreuteria virtus.

B. M. deſideratiſsimi Dn. vice-Superat - tendentis, affinis honoratiſsimi L. M. Q,. peneb. Matthæus Ruthardus Lubenenſ. Past. & diſtrict. ejusd. Decanus.

Ad Tumul.

CUi Pietas cordi; JOV Æ cui gloria curæ;
Unica cui Vitæregula Christus erat;
Illetuus, Ligie Illuſtris, tuus Ille, verendi
Ordo Ministerii, currus & Automedon;
Ille DEI fidus præco, decor ille diſerti
Theiologi; ille ſacræ Relligionis apex,
Post[7]
Poſt exantlatos vitæ officiiꝙ labores,
Hoc Kutschreuterus conditur in tumulo.
Qvid fles, ó Ligie, tàm ſancto funere raptum?
Eusebie, ad tumulum cur ita triſtè ſedes?
Ingeminans: Pater ô! Pater ô! Ligiiꝙ Ducatus
Atꝙ Israelis currus & Automedon!
At non hoc capitur tumulo; ſaltim exiit ævo,
Jam ſatur ævi, ævi jam melioris amans.
Excepit mortem intrepidus, Currumꝙ́ citosꝙ́
Eliæ ad cœlum qvêis veheretur eqvos.
Jamꝙ extra curas, qvibus hoc jactatus in orbe eſt,
Et qvæ nos orbos undiꝙ in orbe rotant,
Hêic ubi pax, ubi vera qvies, ubi perpetuum Ver,
Cœlica per tempe templaꝙ lætus ovat.
O felix! cui poſt tot tantaꝙ prælia, ſervo
Emerito, Dominus præmia tanta dedit!
At tu, qvi Ligiis Kutschreuterum eripis, ô fac,
Alter ab hoc ut ſit currus & Automedon!

In luctu domeſtico & lecto ægritudinis mem. & ob - ſerv. c. L. M. Q. F. M. Ad. Thebesius, P. L. C. Eccl. Wol. Paſtor, ejus demq; Ducatus Senior primarius.

Vanum[8]
Vanum eſt, amitti defunctos, credere, vitâ:
Præmitti ad Chriſtum cœlica ſacra docent.
Sic benè: ſic noſtros nimiùm lugere nefas eſt:
Sedibus expectant nosmet in ætheriis.

Joannes Ungarus Paſtor & Senior Parchvvicenſis.

ULRICUS CUTSCHREITERUS in Anagr. demtâ adſpir: CUCURRIT: SECURUS SILET.

T ilesium ſequitur Cutschenreiterus, & Orbi
Triſte Vale moriens dicit, & aſtra ſubit
Thejologus gravis & præſtans, ut Templa deinceps
tám facilé fuerint vix habitura parem.
Lumina tolluntur qvod tám clarisſima, ſigna
Conſpicua offenſi qvis neget eſse DEI?
Approperant pænæ, ſi non maturius, actum eſt,
peccator vitamcorrigat in melius.
Cutschreiterus iter fixum cum laude Cucurrit
jamꝙ coronatus præco ſtat ante DEUM.
Héic habuit curasꝙ, catenatosꝙ labores,
Securus ſed nunc cœlicâ in Arce Silet.

Ex condolent: animo ſcribeb. Zacharias Hofmannus Herrnſtadienſ: Paſtor & Senior.

Parodia[9]

I. Parodia Od. 7. lib. 2. Carm. Horat.

Ulrice, nobis Seculum in alterum
Subducte CHRISTO curriculi duce,
qui Te focillabit Quiritem
In Patriâ, rutiloq; cœlo,
Hei! hei! meorum prime ſodalium!
Cum quo morantem ſæpè diem logo
Fregi, recordatus frequentes
Theilogico in ſtadio labores:
Tecum antè Morbos, ac Animæ fugam
Senſi relictâ jam propè copulâ,
Cum fracta virtus, & fugaces
(Triſté) ſimul ſtupuére pulſus:
Sed me per umbras Hippocrates celer
Jovà valentem rettulit auſpice;
Te nuper adbuſtum reſorbens
Morta rotis tulit æſtuoſis.
Ergò obligatam redde animam DEO,
Sacrâq; fesſum militiâ latus
Depone ſub tumbâ tuâ, nec
Parce bonis Tibi deſtinatis:
BIlluctuoſo[10]
Illuctuoſo cœlica gaudio
Tentoria exple: ſume capacibus
Magmenta de campis: Redemtot
Deproperare Tibi coronam
Curabit auro, quam DEUS Arbiter
Servat beatis: Non Ego longius
Morabor in terris! ademto
Dulce mihi fugere eſt Amico.

II. Tumulus.

Heîc Cutzschreuterus Dux & ſacri Ordinis
Icon,
Heîc ſimul Ars, Pietas, Svada, Areteq́; cubant:
Næ res infelix hæc eſt mortalibus! uno
Quattuor includi Numina Sarcophago!

ſcribb. Collegæ & Compatri deſider atiſso. Georg. Thebesius Lignic. Archi-Diaconus.

LUcifer infelix Phäethonꝙ́ auriga fuerunt,
Axe rotâ fractis lapſus uterꝙ́ polo.
Fortunatior hoc Kutschenreuterus, & illo,
Dicatur merito jure beatus Eqves.
Excidit[11]
Excidit ille qvidem vitæ qvod degitur hujus
Curriculo, Fato præcipitante ſuo.
Ne tamen hæc poſsit nocuiſse ruina, cadenti
Angelicæ ſese ſuppoſuêre manûs.
Ipſe DEUS fidum tendentem brachia ſervum
Excepit blando ſuſtinuitꝙ́ ſinu.
Inde levans facit ut ſublimior omnibus aſtris,
Eſseda præluſtri flammea luce premat.
Hîc Evangelicis qvi vexit inante qvadrigis;
Dum vixit, Dominum pectore & ore ſuum,
Svaviter hunc iterum cœleſtis gloria portat,
Servat habetꝙ́, & in hac Ipſe coruſcus ovat.
Sleſiacis fuerat præclarum lumen in oris,
Nunc regione micat ſidus in Eliſiâ.
Nomen honor atum niveis fert Fama veredis,
Publicitus memori cantat ubiꝙ́ tubâ.
In vitam Tibi mors, Vir Dive, occaſus in ortum
Vergit, & ecce mali finis origo boni eſt.
At Nos orbamur miſericapite atꝙ́ coronâ,
Qvalis eras, cito ſed deſinis eſse nimis.
Propterea mœrens Eccleſia Præſule rapto,
Grex Paſtore, ſuo pignora cara Patre.
Lygius Orbis & urbs nuper mirata docentem,
Nunc, qvoniam tacet hæc aurea lingva, dolent.
Ordo Miniſterii ſacrati totus, & omnis
De qvibus es meritus tam bene, præſtat idem.
B 2Sed[12]
Sed reqviem capias, & præmia digna laborum,
Invideat tantæ nemo ſalutis opes.
Manibus interea ſanctis dum grata loqvuntur
Multi, ſim venerans hoc quoꝙ fas mihi ſit.
Accipe pro verſu gemitum, pro carmine fletum,
Pro thure, ex animis hæc mea vota. Vale.
Gaudeat in cœlis mens, floreaturna, vireſcant
Oſsa, tuæ maneat laudis in orbe decus.
Jova det hiſce locis ſua qvi vineta deinceps
Vtiliter ſimili dexteritate colant.

Valentinus Fibingenius P. L. C. Eccleſiaſtes in Brauchitſch - dorff. et Diæceſeos Ligni - cenſis primariæ Senior.

Luctibus immerſus Ligius Wohlicusq́; Ducatus
Ulrici deflet fata ſuprema ſui,
Ulrici Kutschreutteri cui nomen honeſtum
Devota Euſebie, nobilis Evepie,
Cognitio hiſtoriæ, variæq́; ſcientia mira
Doctrinæ, eximiâ non ſine laude dedit:
Qui Superintendentis obibat munia dextrò,
Et Consistor I ſplendor honorus erat,
Qvi Petro-Paulino in templo ſacra juſsa docebat,
Informans animos in pietate rudes:
Quæ[13]
Qvæ meditabatur ſacri myſteria verbi
Scripturæ expoſuit cum ratione piè:
Cum ſolabatur, tunc dulci oratio melle
Dulcior extabat, pectora preſsa levans:
Cum minitabatur pœnas iramq́; futuram,
Illum dixiſses fulmina dura loqvi:
Officij ſacri, ſic ſemper ubiq; fidelis
Atq́; animo præſens expediebat opus.
Curriculum vivendi (ut homo) inculpatus agebat,
Eſset ut exemplar pulchraq́; norma gregis.
Unius uxoris vir amore fideq́; probatus
Cui curæ ſemper ſobria vita fuit,
Moribus ornatus placidis, moderata probabat,
Et miſeris promtam ſponte ferebat opem.
Omnibus inſtructus donis divina doccndi
Cum ſummo hoc ſtudio & laude peregit opus.
Non luxus, vini non immoderatior uſus,
Ferventi cæpit cor pietate calens:
Æqvus eratcunctis, nec vi pugnare ſolebat,
Turpe qvod extabat reſpuit Ipſe lucrum:
In vita placidus lites fugiebat acerbas,
Nec cupidà vanas mente petebatopes:
Huic pia cura domum dextrè natosq́; regendi,
Laudando obſequio qui coluére patrem:
Non nova cudendi hunc malè ſanus ceperat ardor,
Nec novus in ſacris vel malus hoſpes erat:
B 3Non[14]
Non turbavit ei vitioſa ſuperbia mentem,
Qvæ damnata Deo, qvæ reprobata piis:
Nec qvicqvam admiſit veſana calumnia pravo
Qvod ſvaſu invidiæ rodere jure qveat.
Hac ratione Dei cæleſtia munera adauxit,
Charus eratq́; magis cultus honore piis.
Talis Kutschreutterus erat: jure ergodolendam
Jacturam tanti qvis neget eſse viri?
Jure dolet certè Ligius Wohlicusq; Ducatus
PresbyterIq́; ſimul tota corona ſacri:
Et ConsistorI illuſtris Clariſsimus ordo
Lugendi cauſam ſufficienter habet:
Et quæ dicentem ſæpe admirata ſtupebat
In Petro-Paulino concio multa, dolet.
Qvin-etiam conjunx quondam dilecta mariti
Funera tàm fidi, fletq́; doletq́; gemens:
Qvid natas, natum & generos virtute decoros
Dicam, qvos omnes mœror acerbus edit?
At qvamvis juſtum moveant deducta dolorem,
Illum plura tamen non minus æqua vetant.
Æternam requiem poſt morbos poſtq́; labores
Kutschreutterus habet, qvam cupit Ipſe ſibi:
Nos jungemur Ei, fati hoc cum juſserit ordo:
O lux hæc nobis gaudia qvanta feret!
Intereà illius meritorum grata loqvetur
Poſteritas famam, perpetuumq́; decus.
At Tu[15]
At Tu Christe Deus Joſuam ſubmitte fidelem,
Sublati Moſis qvi benè portet onus.
Ut tibi decantet meritas Eccleſia laudes,
Qvam Kutschreutteri cura vigil coluit.

Devotam In piè defunctum Obſervantiam teſtatus ſcribeb. Michael Hene Vratisl.

Ad Nobili S. os& PræstantiS. os Domini KutſchReutteri Generos.

Accipite O ſolidâ verè virtute nitentes(mor.
Carmina, qvæ in Soceri funere dixit A -
Ipſe minora viri meritis video iſta, ſed oro, ut
Suppleat affectus, qvod mihi Muſa negat.

Idem qvi ſuprà.

Quidtrepidat populus? quid fundit pectore planctus!
Theiologum magnum nunc cecidisſe dolet!
Sic est. Opto loqui falſum, ſed vera fatebor;
heu cecidit Lumen! Quid? Columen cecidit!
Lumen[16]
Lumen proh! Columen LignitI, Antiſtes, & hujus
fulcrum Eccleſiolæ, Paſtor, Amorꝙ́ Gregis.
Ulricus Kutschreuterus Vir, qui Arte probatus,
Doctrinâ purus, promptus & ore fuit.
Ah dolor! ah luctus! mihi dic Respublica Chriſti
num placet hoc? Tibi num ſacra Cathedra placet?
Non placet hoc, video, dum fletibus orarigatis
Veſter quod Dominus, non rediturus, abest.
Sed quid flere juvat, ſuſpiria ſiſtite, queſtus
ſiſtite, non periit: vivit, ovatꝙ Polo.
Vivît ovatꝙ Polo, contemnens omnia Mundi,
aſpicienſꝙ́ Deum, cœlituumꝙ choros.
Quod ſuperest cuncti devota mente rogate,
Thejologos reliquos ſervet ut ipſe DEUS.
Subſtituatꝙ Alium, per quem Respublica Christi
creſcat, & æterni Patris alatur honos.

Johannes Stoltzerus Illuſtris Eceleſiæ Johannéæ apud Ligios, & sacelli in Illuſtriſs. Aula Parchvitiana Diaconus.

Kutschreutere tuam ſortem ne lugeat ullus;
Quam benè Te! mundum linqvis, et aſtra
At noſtram ſortem nemo non defleat; orbi (petis:
Doctore ah tanto, qvæ mala non metuo?
Implorare[17]
Implorare Deum fas, omen ut auferat urbe,
Paſtorem talem reſtituatq; gregi.

Johannes Sevelenberg Med. D.

Et tua Kutſchreitere rigent præcordia letho?
Fatalemꝙ ſubis flebile funus humum?
Nec jam præſtanti formabis voce liquorem
teſtantem fractas pectoris eſse fores?
Defecere oculis tua lumina? lingva rigenti
nectarea in tumulo victa ſopore jacet?
Neſcio quid præſaga mali mea pectora volvant.
Post magnos pereunt oppida ſæpe viros.
Mathuſalæ poſtquam ſunt membra locata ſepulchro,
Mergitur ultrici turba relicta ſalo.
Vix Lothus obſcænis Sodomæ deceſser at oris,
Cum perit ætheriâ plebs maleſana face.
Tolluntur juſti, ne ſint qui mœnia condant
Promeritas celi frangere tuta minas.
Tolluntur juſti, ne ſpectent triſtia pœnæ
Verbera, & irati fulmina torta DEI.
O fortunatos quorum præcordia tellus,
quorum animas Jhovæ dextra benigna fovet!
Non illis acies ferri, neꝙ laxa tyranni
Conſilia in ſupero ſunt metuenda ſinu.
CAt nos[18]
At nos ſæva manent miſeri diſcrimina belli,
Majus & extremâ conditione malum.
Selvete O cineres, tutiꝙ quieſcite. Detur
Nobis vos propera transitione ſequi.

Ita inter præcipites, patriæ, bello æſtuantis, procellas, Beatiſs. Viro gratulari volui, debui, Sebastian. Alischerus P. L. C. Diaconus Petro-Paulinus.

ULRICUS CUTSCHENREIT ERUS per Anagrammatismum: HIS E CURIS ET LUCTU CURRENS.

QUem mirati omnes quotquot videre; velun -
Audivere virum hunc, elogiumq́; viri,(quam
Qui magnis curis magnoq́; labore peregit
Munia ſancta, Deus qvæ peragenda dedit,
Currens è Luctu et Curis Myſtarcha Ducatus
Cutschenreiterus tendit ad aftra poli.
Quàm benè ſic mutat mundum Celi æthere; Curas
Cum requie; lætis triſtia, pace fugam!
Terra Vale; das terra nihil niſi crebrius eheu,
Cura vale & luctus; ſuſcipe JHOVA tuos.

Theoph. Feigius.

Terra[19]
Terra lacus qve mihi; quondam cum emblemate
magno
Symbola Vir magni Cæſaris ille tulit.
Terra polus qve mihi; tandem cùm emblemate magno
Kutschenreuterum ſymbola ſancta manent.
Exu viæ in terrisrecubant, ſuper æthere vivit
Spiritus; O verè terra polusꝙ viro.
Nomen & in terris vivit, ſuper æthere reſtat
Gloria; ſic, ó ſic terra poluſꝙ viro.

Non tanto verſus profectu Quanto eordis adfectu appoſuit Johannes Rosatus Eccleſiæ Marianæ Lign. Diaconus.

Kutschenreuterus Sponſam ducturus ad aram
Sponſa ſuo á Sponſo ducitur ipſe domum.
Orba ſuo Decore heu! Corda ingemuêre
  • ligata
  • liganda
Caſta domus; bello & dedita turba ſacro
Tu Patriam repetis, nos Exſilio ecce relinquens:
Te tenetara nitens; Nos hara fæda malum.
„ Namq;, quid hic Mundus, turpis niſi lerna malo -
(rum,
C 2„ Felix[20]
„ Felix, qui Domino nupſit, nuptum Ipſe daturus!
„ In cœlo Patriam, qui bene nupſit, habet.
„ Felix, qui nubens Domino ſcit nubere! Facta
„ Copula cum Domino ſola dolore vacat.
„ Felix, qui Domino, haud mundo confidere novit!
„ Cum Domino ſolvi copula facta nequit.

M. Johannes Buchwælder.

Ad b. Dn. Kutſchreuteri manes; de Themate Conc. funeb. à Dn. Georgio Thebesio pertract. τῷ Joh. 3. Sic deus dilexit. &c.

Cor Patris æterni quæ protulit aurea dicta,
Kutschreutere tuo jamdudum condita corde,
Decedenti animæ ſolamina firma dedêre.
Dulcia Chriſticolis quin dant lenimina cunctis;
Et firmant animos, atꝙ́ anxia pectora mulcent.
Ira DEI nos terret? amat nos gratia JOVÆ.
Ob ſcelus admisſum cor palpitat, indignumꝙ́
Te vitâ clamat Satan, æternaꝙ́ ſalute?
Victima totius, dic, mundí factus JESUS.
Culpa DEI non est; propriâ gens perfida culpâ
Traditur æternis Stygio ſub fornice pœnis.
Parva ſed & tenuis fidei est ſcintillula: quidtum?
Omnes vult inferre poli radiantibus aſtris;
Omnes, qui didicêre uni confidere Christo.
Tantus[21]
Tantus amor ſummi, tanta est dilectio Patris.
Terrori mors est? reſtat nova vita beatis:
Neve perire ſinit, quibus est fiducia nati.
O veri precioſa λόγου verba, aurea verba!
Numine plena, cedro digna, & de pondere verba!
Quis placide te poſse mori neget, atꝙ́ beatè?
Quis placidè nos poſse mori neget, atꝙ́ beatè?
Kutschreutere ſacri dux & lux aurea cœtûs;
Verbi Præco DEI vigil, excubitorꝙ́ fidelis.

Andreas Celichius Eccl. Luben. Symmyſta.

Kutſchreuterus obit: quid tum? mox alter obibit
Illiusin cathedrâ munia, vulgus ait.
Kutſchreuterus obit: Currus ſublatus Equesq́;,
Iſraël, ingeminat noſtra Thalειa, tuus.
O Eques! O Currus! quo vix felicior alter,
per Martem & Mortem qui ſuper aſtra vehat.
Suffice, Jhova, tuo populo Currumq́; Equitemq́;;
per Martem & Mortem qui ſuper aſtra vehãt.

M. Caspar Wencelius, Diaconus Eccleſiæ Goldbergenſis.

Quæ lacrumæ Lygii, funduntur, dicite cives,
Cur totâ planctûs edere in urbe juvat?
C 3Cauſa[22]
Cauſa gravis nimiùm; nimiùm funeſtaꝙ́ cauſa
effundi in planctus nos jubet, & lacru mas.
Kutſchreuterus obit, Sacræ vox aurea Sv adæ,
Divinæ Euſebies gloria, præco DEI,
Præco DEI fidus, quem Chriſti verba docentem
excipere attonitis ſvevimus auriculis!
Siccine Kutſchreuterus obit? proh flebile fatum,
quod merito planctus exprimit, & lacrumas!
Kutſchreuterus obit! quantus Vir! quantus ô ille!
quem nemo dignis laudibus æqui paret,
Et quem, ſi lubeat complecti plurima paucis,
Heliam veſtrum dicere jure queam.
Heliam populo ipſe Suo donârat Jöva:
Hunc etiam veſtrâ Numen in Æde locat.
Heliam æthereis ornârat Spiritus olim
dotibus: his etiam præditus iſte fuit.
Helias fidus commiſsum munus obibat:
Conſimilem Ulricus præſtitit iſte fidem.
Suſtulit Helias miro fervore Prophetas,
condiderant aras, quitibi, fæde Baal:
Sic fuit & veſter, quanquam humaniſsimus ille,
talem execratus pectore & ore gregem.
Sed bene habet; veluti Thisbites ignea qvondam
flammante in curru venit ad aſtrapoli:
Sic Kutshreuterus quoꝙ celſo invectus Olympo,
& ſuperis junctus, ſidera clara tenet.
Nos[23]
Nos autem ó Pater! Iſräelis Currus Equesꝙ́
jure exclamamus, dum cito raptus abit.
Siſtite jam lacrumas, & planctus ſiſtite cives,
& potius ſummo fundite Vota DEO;
Ut porro Heliam vobis, aut præſtet Eliſam,
qui ſimili ſtudio munia ſacra colat!

συμπαθείας ἕνεϰα plangebat Paulus Hallmann Diac. Hainovienſis.

De Abitu beatiſsimo Animæ beatæ.

AngeLICô CVrrV kVtsChenreIterVs oLyMpI,
â CVrIs fVgIens, teCta beata petIt.

M. Aug. Feigius, Eccle - ſiaſt. Adelsd.

Τοῦτ 'ἀγαϑώτατόν ἐστι πόληιτε παντί τε δήμῳ,
Ὄστις ἀνὴρ διαβὰς ἐν προμάχοισι μένῃ
Νωλεμέος αἰσρᾶς δὲ φυγῆς ἐπὶ πάγχυ λάτηται,
Ψυχὴν καὶ ϑυμὸν τλήμονα παρθέμενος.
Αἲ! τοῖός τε προασπιστὴς λόγου ἦε θεοῖο,
Ποιμὴν τῶν ψυχῶν ἔννοος ἡμετέρων.
Ἀνϑ' ὧν τὸν πενϑοῦσιν ὁμῶς νέοι, ἠδὲ γέροντες,
Ἀργαλέῳ δὲ πόϑῳ πᾶσα κέκηδε πόλις.
Αἲ![24]
Αἲ! Ἡμῶν κεφαλῆς στεφανός τε κλέος τε ἐρείπει,
Ἐλλείπει τε ϑανὼν ἄλγεα καὶ στοναχάς.
Ναὶ, κύει ἥδε πόλις, δέοςἐστὶ, πάϑημα τέκῃ μὴ,
(Αἲ!) ἀκολουϑοῦν τῶν τῷ ϑανάτῳ Ἀνέρων.
συμπαϑὴς

M. Martinus Rothman PoëtaLaur. Cæſ. & Scholæ Lign. Pro. R.

Hactenus acceptus, gratusq; Huldrice fuiſti,
Kutschreutere Bonis, Nomen & Omen
Gratus & acceptus germano idiomate dictus,(erat.
Gratus & ante Deum, gratus & ante homines.
Verè Huldricus eras, clarisſime præco Sionis,
Elyſiæq; Duci, Lignitiiq; Duci.
Verè Huldricus eras, Myſtarum ſtella coruſca
Lignicioq; gregi, Wolavioq; gregi.
Verè Huldricus eras, Urbi, Templisq; Scholisq;,
Deliciumq; chori, deliciumq; domûs.
Ex re nomen erat. Sed enim magè gratus Jövæ
Quem trahit in Cathedram per cita fata poli.
Ergò ne nimium tàm gratum hunc hoſpitem olym -
Plangite, quem Superum gratia tanta beat. [pi

memoriæ cauſa ſcr. Andreas Gebauer Diacon. Wol.

Corporis[25]
COrporis infirmum ſyſtema ex parte fuiſse
Kutſchreutere tui, & ſemina mortis habens,
Iſte tuus, triſti qvem lumine vidimus omnes,
Diſceſsus vitæ ex hac regione docet.
Altera & hæc melior pars, auræ flammula ſanctæ,
Num pereat, pereant cuncta vel oſsa viri?
Non perit, aſt mortale & item junguntur in uno
Si immortale, negat vita ſubire necem.
Sarcina corporeæ tranſit cum pulvere molis,
Parta ſet ingenio fama, perennis erit.
Sic moriens vivis, quodꝙ́ est confundere mortem,
Victorem vincis nomine & arte tuum.
O da, Chriſte, tuis tam clara trophæa miniſtris,
Vivant ut meritis nunc & arce poli.

Deb. obſ. ergò pauc. hæc adj. Petrus Thebesius Paſtor Seifersd.

Vdalricus Cutsſchrœuterus Paſtor Petro-Pau - linus & Vice-Superintendens Liegnicienſis. Εν ἀναϗαμματισμῷ Princeps: Curia: Eccleſia lugete; perit ve - ſter Lutherus: pons Civitatis. DEUS! non ſis durus! non!

DLugete,[26]
Lugete, ô Vos! mœſta Eccleſia: Curia: Princeps:
Lutherus veſter morte perit ſubitâ.
Civibus, heu! perit hîc veſtris pons. Multa per hunc
Vos pervenerunt commoda, dante DEO. (ad
O quoties vobis Dia & ſolamine plena,
Plenaq; doctrinâ percipienda dedit!
O quoties flexis genibus Vos veſtraq; JOVÆ
Hic commendavit, ſic mala multa fugans:
O DEUS! ô non ſis tam durus! parce JEHOVA!
Hoſtibus, hæc, ſit ne, Eccleſia, præda tuis!
Aſt! (præda ipſe, DEO ſic permittente, gemebat
qui ſemper, mortis fit. ) dolor! ô Lachrymæ!
Siccine Cutsſchrœutere perit tua Vita? perit non.
Vivit enim ante homines fama: Anima ante
Urna tegat corpus: ſed Mẽs potiatur amœnâ (Deum.
Sede Beatorum. Junget Utrumq; Tuba.
Ducimus interea nosintra, ſpemq; metumq;
Hîc Vitam miſeri. Christe veni atq; bea!

Michael Spörerus Lygio - ſil. in Crotſchitz Paſtor.

Ulricus Gutschreitterus. per Anagr: Ut Surculus Chriſtireget.

Non[27]
NOn aliquis cecidit denſi de fece popelli,
Gemma ſed, & Ligii pulchra Corona Soli:
Quid? cecidit! vice LignitI Myſtarcha Ducatûs,
Vir magnus, plenus Nectare & Ambroſiâ.
Ulricus Gutschreitterus nempe, Arte Sacerdos,
Phæbi Patronus, Præſidiumꝙ́ Chori.
Ah dolor! ah luctus! quid ago? non occidit hic Vir,
Sed viret ut Christi Surculus, imò R〈…〉〈…〉 git.
O viret! ó regit! ergò etiam Reget atꝙ́ virebit
Surculus ut Christi, & pulchra Corona Poli.

Συμπαθείας declarandæ ſtudio f. Augustinus Gerlachius Gor - licius Eccleſiæ Parchvvic: Diaconus.

Vir [heu! qvondam] Reveréndâ dignitate, Religionis Zelo, Eruditionis laude præclariſsimus Dominus Udalrichus Gutſchenreuterus, Paſtor Petro-Paulinus Lignitſienſis, ac Vice-Superintendens. [per Anagramma:] Tu purus Luther anus clares Theologus, ignita dicis, per-pius cenſeris, & nunc in Su - pera tendis.

D 2Te ſin -[28]
TE ſincera Fides, Doctrina ignita, piumq;
Innocui Studium, Præſul, dum vita maneret,
In ſtygios animabant armabantq; furores.
Scilicet Hoc Clypeum, Telum Iſta, ſed illa Bipen -
Fida miniſtrabant, qvi qveîs indutus ab Alto, (nem
Perpetuò, felix Hoſtem proſternit in Armis.
Nunc, qvia pugnatum ſatis eſt, qvia Numine
dextro,
Fuſi ſuccumbunt Hoſtes, JOVAH Ipſe Brabeutes,
Dulciter expanſis ſtat ad O ſtia Sideris, ulnis,
Inq; tui amplexum Te exſpectat, Tuq; ſuperna
Cœleſtis fidus Domini intras Gaudia Servus.

interprete Petro Henningo Eccleſiæ Christi qvæ Steudnitz I colligitur Miniſter.

QUi ſuperintendit, ſuprà qvi qværit id Unum,
Næ Superintendens is mihi verus erit!
Talis erat noſter Ligiâ Kutſchreuter in Urbe,
Taliter & vîxit, taliter & docuit.
O pia! ô æthereo doctrina rigata liqvore!
O Deo! ô Angelico nobile dogma choro!
Vivat[29]
Vivat Fama! Bonum ſuprà qvod qvæſijt Unum,
Nunc habet. Æternùm hinc ſalveat & valeat!

Debitæ condolentiæ ergô F. Martinus Scultetus Paſtor in Oyſs.

Cælica mundanis qvis, qvi præferre recuſat
Iſthoc præſertim turbine? nullus homo.
Adlancem appende, & mundum cælumq; decenter
Pax erit in cœlo, mars reboatq; ſolo.
Immanis miſeros mavors tàm Corda fatigat,
Ut nil ſit potius, qvàm bene velle mori.
Chriſtiadum qvis non revocanti lætus Jövæ
Vellet adeſse ſuo, & ſpicla ſubire necis?
Viventi cum ſit nulli vixiſſe negatum,
Vita qvid iſta fugax? eſt labor, atq; dolor.
Felix (exæqvet dignus qvi Neſtoris annos)
Cui datur optata morte, qviete, frui.
ὂλβιος Ulricus noſter qvoq; morte vocatus
Ad cæli ſedes, ἄθλιος eſſe neqvit.

Condolens apponebat Georg. Hülsius Paſt. Oſsingenſis.

D 3Ulricus[30]

Αναϗαμματισμός Ulricus Cotschenreuterus. En, Curre ut Custos lucis, re.

Felix, qui Velox, celeri pede, currit ad æquam
Metam, ceu levipes currere Cerva ſolet;
Sedmagis hic felix, Velox, per ſaxa per ignes,
Curriculum Vitæ currere qui poterit;
Attamen è cunctis eſt feliciſsimus ille,
Qui ad Cælos placidâ currere morte poteſt;
Eſt ergo felix, eſt terꝙ́ quaterꝙ beatus,
Myſtarches, nuper qui Lygiæ occubuit,
Ah! Cotſchreuterus, vigilans Athleta Jehovæ,
Cui Lacheſis, vitæ, perfida, fila ſecat.
Cuſtos lucis erat Verbi, qvod corde fovebat;
Cuſtos lucis erat Verbi, itidem ore docens;
Cuſtos lucis erat Fidei per facta micantis,
Cui cor & os & opus lucida tot fuerant.
Currit Is admetam, vitæ melioris, olympi;
Currit Is ad JESUM, per mala mille, ſuum;
Currit Is & ſuperat ſexcenta pericula; cæli
Limina ſtelliferi, tutus ovansꝙ ſubit.
Ergò quid Charites? viſæ velamine Muſæ,
Lugubri ſacrum cingere velle caput?
Mæſtaꝙ quid Phœbæa Cohors? quid Thespia Tempe
Lugetis? planctum celſa Trophæa datis?
Curſus[31]
Curſus hic eſt felix, patriam quia currit ad arcem,
Nil ibi terrenæ ſidera fecis habent.
Currimus hùc omnes; affectet quisꝙ piorum
Subſequier! meritò gratulor ergò Tibi:
En Curre, ut Custos Lucis, re; ſecla caducis
Lucis rellinquens, gaudia mille cape.

Conſangvinit. ἕνεκα, verè συμπά - χων plangeb. Anthonius Wathsius. Paſtor in Groß-Kriechen.

ORbi qvod lux eſt; navi remus; vigil Urbi;
Kutſchreuterus erat, Præſul in æde ſacrâ.
Nauclerus ſapiens, lux ſplendens, pervigil heros,
Vir pietate gravis, Vir gravitate pius.
Ante diem tantus cadit! O violentia fati
Qvod Kutſchreuterum ſurripit ante diem!
Lugent Templa, ſcholæ, Cives, Ligiusq; Ducatus,
Qveîs præſens vigilans, profuit officio.
Sed ceſset luctus, felici ſorte beatus
Jam Superintendens coelica Templa colit.

Gottfridus Gebauer Paſtor Mundtſchicienſis.

Sidus[32]
Sidus erat Ligio Kutſchenreuterus in orbe,
Pura heic doctrina & lux pia Vita fuit.
Aſt, eheu, ſidus palleſcit & occidit! En mors
Exting vit clari lumen utrumꝙ́ viri!
Sideris occaſum tenebræ comitantur opacæ;
Pœnarum ſeqvitur nox gemebunda necem.
Parce, deus, denſas iræ & propelle tenebras;
Atꝙ aliud Ligio ſidus in orbe loca,
Cujus ſit purus ſplendor, curſusꝙ probatus,
Qvod lux ſit populo, presbyterisꝙ́ caput.

Martinus Polius Paſt. In Conradßdorff.

QUi ſic commisſis fruitur, gaudetq; talentis,
Serviatut multis, præmia dupla capit:
Hoc Kutschreuterus, mortis qvi ſemitam adivit,
Præſtitit: idcircó præmia dupla capit.

Melchior Hentschelius, Eccles. Neudorfianæ Pastor.

Mortuus ante diem qvod Kutschreuterus, Alaſtor
Omen habere negat, Numen ineſse negat.
Ridiculum eſt huic, atqve Epicuri de grege porcis
Salvifici verbi qvos pia ſcita latent.
Veram[33]
Veram abeo ſed ſi rationem forte repoſcas,
Littera ſcripturæ cui ſacro ſancta patet,
Tam citò ſurreptum oſtendet, ne fabula turbæ
Is foret, irridet qvæ ſcelerata, Pium.
Multa pios circum veniunt incommoda, multos
Venit at ereptum dextra benigna DEI.
Sat gravidas ſcelerum meſses qvi vidit, earum
Afacie ablatus Numine dante DEI.
Conceſſe in tumulo jam Kutschreutere qvieti
Tute vacas, lacrymis non revocande pijs.
Vivat in amplexu JOVÆ pars corpore major
Summa dies jungat donec utramqve polo.

II.

Ὅς ζωὴν κατὰ καὶ διδαχὴ εὖ ἐστιν ἄμωμος
Ἐσϑλὸς δὴ πλεῖόν μοι δοκεῖ ἠὲ κακὸς.
ΚΟΥΤΣΧΡΕΥΤΗΡΕ Θεοῦ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων
Τοῖος ἔης γνωστὸς πάντοϑε, τοῖος ἔης.
Νῦν εὐδαίμον 'ἔχεις τούτου βίοτοιο τελευτὴν
Εὖ ϑνήσκει ἀγαϑοῦ τοῦδε βίου μετέχων.
CUjus vita Viri neqvit & doctrina reprendi
Ille Bonus dici cur mereatur habet.
Talis eras inter tu Kutschreutere docentes
Non ficta hæc qvondam ſemina laudis habens.
Ergo qvis bene te vita hac ceſsiſse negaret?
Nam malè Vir nullas, qvi bene vivit, obit.

F. h. et a. t. e. Johannes Haidorn ConR. Schol. Lig.

ENur[34]
Nur dieſes kraͤncket ſehr / daß in den aͤrgſten zeiten
Oliebſtes Vaterland / der Todt von deiner Seiten
Der Maͤnner beſten Kern / hin nimpt durch grim̃e
Macht /
Da doch jhr weiſer Sinn ſtets auff dein Heil
gedacht.
Es hat nun Luna faſt fuͤnff mal den Lauff geendet
Vmb jhren Erdenkreiß / als bey vns angelendet
Der ſchnelle Goͤtter Both / vnd boͤſe botſchafft bracht /
Wie Liegnitz deine Zierd von allen hoch geacht /
Die Sterbligkeit verbracht / vnd zwar in ſchnellen ſtunden
O mehr alß boͤſe Zeit / da man jhn Todt gefunden!
Weh nun der armen Schar / die jetzt ohn allenrath
Vmb her leufft / alß ein Schaff / daß keinen Hirten hat.
Euch / Herr Kutſchreuter / euch mein ich mit ewren Gaben
Die leider nun mit euch im Tode ſind vergraben /
Die faſt nicht menſchlich warn / es hette noch derGeiſt /
Der ſich vom Himmel ſchwingt / dieSeelen allermeiſt
Durch euch zu jhm gebracht / vnd viel in wenig Stunden
Gantz von der Welt entzuckt / mit Gottes gunſt verbunden /
Wenn nicht deß Todes Gifft euch vnverhofft verletzt /
Vnd von den Lebenden zur Todten Zahl verſetzt.
Allein zu fruͤh / zu fruͤh ſeyd jhr vns noch geſtorben /
Der beſte Troſt der Stadt iſt nun mit euch verdorben:
Stirbt ſchon ein ſolcheꝛ Mañ / der nichts als froͤmigkeit
Jm Mund vnd Hertzen hat / ſo traͤgt man billich leidt.
Man[35]
Man dacht / Jhr ſoltet noch / diß Land vnd Stadt erloͤſen
Durch eifriges Gebet von viel vnd groſſem boͤſen /
So muͤſſen wir vor diß / O rechte groſſe noth:
Mit groſſem Hertzeleid anhoͤren ewren Todt.
Wenn ich die Worte nur thu in betrachtung bringen /
Die auch deß Hertzen grund vermochten durch zudringen
Wenn von euch Gottes Wort / durch Geiſtes huͤlff vnd
die beſte Seelenſpeiß ward zu erquickung bracht; (macht /
So pfleget ſich mein Hertz in trauren einzuſchliſſen /
Vnd meiner Thraͤnenbach / vor Leide zuergiſſen.
Doch alles iſt vmbſonſt! es hoͤrt dennoch mein Sinn
Von wem ich fragen mag / Herr Vlrich iſt dahm.
So ſind wir Sterblichen / auch in den beſten Jahren
Da muͤſſen wir gemach einander nacher fahren
Wie jmmer eine Fluth / die ander von ſich treibt /
Vnd keine durch den Strom ohn fort geriſſen bleibt.
Euch iſt gar wol geſchehn / die hochbedrengten Zeiten
Die treffen euch nun nicht / vnd was zu allen ſeiten
Vnß mehr vnd mehr bedrengt / euch iſt anjetzo wol /
Wir die wir vbrig ſind / ſtehn noth vnd Jammervol.
Was trawren wir denn ſo / daß jhr ſeyd weggenommen /
Vnd zu dem rechten Port der ſichern Frewden kommen /
Wir muͤſſen mit Gedult erwarten vnſer Ziel /
Biß der / ſo alles ſchafft / vns zu ſich holen wil.

M. David Preibisius von Glogaw auß Schleſien.

E 2Ulricus[36]

1. Ulricus Cutſchenreuterus. Anagr: elis: aſpir: h. IN LUCE CURRET RECTUS USUS.

HIc Usus Fidei Rectus vix in Cruce Currit;
Curret ut in ſuperâ Luce ſubindé Poli.

2. Ulricus Cutſchenreuterus, Anagr. IN LUCTU ES? HERUS SUCCURRET.

In Luctu Rex & Grex Es, Dux dum Gregis & Lux
Cutschenreuterus Morte peremptus obit?
Crede, ſupremus Herus Succurret, & Arte peritum
Rurſus in huncce ſciet ſuppeditare locum.
In Luctu Vidua Es cùm Semine, quando Maritus
Atꝙ Parens ſubitâ Morte peremptus obit?
Crede, ſupremus Herus Succurret quâlibet in re;
Reꝙ́ ſciet Vobis amplificare focum.

3. Ulricus Cutſchenreiter, Anagr. CHRISTE, TUSUCCURRE, LENI. ſub Perſonâ pié demortui.

Tu[37]
Tu Sucurre Meis, & Leni, Christe, dolores;
Qveîs mea Mors Luctus; ſed Mihi Fructus, erit.

Chronodiſtichon Cognomen beatè Defuncti, ut & Menſem atq́; diem cum Anno, Mortis ipſius, continens.

Apparet nonUs bIs DenUs Inorbe noVe Mber,
kUtzſchenreUterUs fata beata sUbIt.
Germanicè ità:
Der neun vnd zwantzigſte November in der Welt
Erſcheint / da ſeelig durch den Todt Kutzſchreuter felt.

In communi omnium Luctu & Suum hiſce declara - re voluit Casparvs Hofmanvs Reip: Herrenstad: Notarius.

Dum Kutschreuterum fidum Superattendentem,
Euſebiæq; decus trux Libitina capit,
Et Sympresbyteri, & Lygiorum Eccleſia plangunt,
At Vidua amiſſum flet mage mœſta Virum.
Sed qvid agas? Superis id viſum, ô ponito planctus,
Mortuum in hanc vitam flendo vocare neqvis.
E 3Qvi[38]
Qvi cœlum ſubijt, redit haut has Orbis in oras.
Eſt ibi namq; qvies, hîc labor atq; dolor.
Ob ſacram hanc reqviem fido Superattendenti
Gratemur cuncti, & corde gemente Deum
Oremus, factam qvo ſarciat ipſe ruinam,
Kutschreutero aliò Eccleſiolamq; beet,
Nimirum Chriſti qvi nôrit paſcere tantâ,
Ut Kutschreuterus, dexteritate gregem.

libens meritò ſcrib: Johannes Rhüdelius, Lygius Scholæ Lub: R.

QUi Voce & Vita docuiſti vivere cunctos,
Mentesꝙ in veri cognitione Dei;
Qvi miſeris ſolamen eras, preſsisꝙ levamen,
Præfractis vivus terror & horror item;
Cujus ab ore lepos, mistus gravitate ſevera,
Permulſit miris pectora mille modis;
Sit tibi terra levis! ſit in urna purpureum ver!
Ardor multorum heu, Vir venerande jaces!

Honoris ergò depro - perab. Caspar Reusnerus ad divæ Virgin. Lign. Cantor & Coll. Scholæ.

Humana[39]

1.

HUmana ſi ſunt vanitatum vanitas,
Et verbo ut abſolvam, nihil:
Eſt vita noſtra ſiq́; obambulatio
Triſtem per orbis machinam:
Hic nulla nobis permanens ſi civitas;
Si vera cœlum Patria;
Amœna pacis ſi qvies ibi aureæ;
Superba ſi ſecuritas.
Si vita dulcis & beatitas ibi,
Ut teſtis eſt codex ſacer.
Felicior qvis Kutschereuter Te? qvis &
Te mortuo felicior?
Non ergò Te jam lugeo, non lugeo
Vixiſse Te non amplius;
Sed lûgeo cum Chriſtianis omnibus,
Similes tui non vivere.

2. Vlricus Cutschenreuterus cum triade ἐν Δ. Redivivus Lutherus ac Svadæ Filius. Epitaphium.

Hoc[40]
HOc recubat ſaxo redivivus, Amice, Lutherus
Filius ac Svadæ, gloria Theiloga.

lacrumæ conſolatoriæ Balthasaris Hildebrandi Jauram p. t. Orphanographi & Organ: Petro-Paulini Lignic.

Est procul, aſtriferi templum qvà candet Olympi,
Lucida Doctorum ſedes, qveis plurimus olim
Ardor, & invicti ſtudium fuit omne laboris,
In populum reſerare polos, atꝙ́ ore verendo
Enthea cœleſtis diffundere munera verbi.
Illic ſidereis clarum fulgoribus agmen
Poſt fatum mortale coit. stat limite longo
Flammantûm ſeries procerum; Suus omnibus ignis
Additus, & propria distincti luce fruuntur,
Qvales cœlorum faculæ ſub nocte ſilenti
Excludunt tenebras, & lætis orbibus ardent.
Hellados hic radiant oculi, Patresꝙ́ Latini,
Chriſtum illi, Chriſtum, calamo geminare diſerto
Aſsueti, & multum ſcriptis affundere nectar,
Cum melior tibi, Roma, dies, & candida ſacra
Impietas nec-dum fædis prætexeret umbris.
Extremi acceſsêre choro, qvi, Numine pleni,
Ornârunt noſtrum præclaris dotibus ævum
Non[41]
Non minus, & toto ſenſêre in pectore cœlum.
Huc Kutſchreuterum quoꝙ́ poſt diſcrimina mundi,
Et formidandos ex omni parte fragores,
Tranſtulit omnipotens genitor, noſtroꝙ́ carentem
Pondere, & imbelles exutum corporis artus,
Vexit ad optati commercia fauſta ſereni.
Namꝙ́ illum Genio pollentem, & divite lingvâ,
Et priſcos æquantem animis, conceſserat orbi
Ipſe Pater, ſanctisꝙ́ virum donaverat aris,
Quo nemo melius divina oracula Chriſti
Panderet eloquijs, & dignas æthere voces
Concipiens, blandis impleret pectora flammis.
Ergò ubi purpureum tenuit novus advena limen,
Occurrunt venerandæ animæ, lateꝙ́ nitenti;
Amplexæ medium, gaudent ſtipare coronâ,
Inſertumꝙ́ ſibigratantur, & oſcula libant.
Illum autem morbis, atꝙ́ ægreſcente ſenectâ
Jam vacuum, jam ſpernentem mala nubila terræ,
Ex templo novus ornat honos, nova gloria cæli
Induit, & puro formoſus lumine floret!
Non ſecus ac, turpem quoties projecit amictum
Phæbus, & obſtantes diſcuſsit in aëre nubes,
Erumpit jubar, & totis pulcerrima lampas
Igneſcit radijs, magnumꝙ́ illuſtrat Olympum.
Nec mora, jam nitidæ permiſtus civibus æthræ,
Cæleſtem Sophiam, non-enarrandaꝙ́ rerum
FInveſtigat[42]
Inveſtigat ovans animo, Summiꝙ́ Parentis
Ardentem, ut prius, affectum perdiſcere gaudet,
Affectum ardentem, mundi qvo maximus Autor
Victus, ut heu! caram miſeris impendere prolem
Non fugeret, ſacroꝙ́ ratum decerneret ore,
Ne qvisqvam, cui vera fides hoc pignore nixa,
Infandas ſtygio lueret ſub carcere pœnas
Perditus, æternæ caperet ſed gaudia vitæ.
Salve ô, æthereos inter tranſcripte Qvirites,
In qvorum mentes cælum deſcenderat olim,
Nunc ipſicœlos habitant! Nos pectore grato
Egregias, qvæ te misêre in ſidera, dotes
Figimus; & nullis annorum tectus ab umbris,
perpetuum claro, velut illi, nomine vives!

Andreas Sevelenbergius Lignicenſis.

HEu Sileſiacam terram nova lerna malorum
Induit, horrendi flebile Martis onus!
Quadrupedante ſolum ſon itu qvatit ungula, miles
Et ferus & verè ferreus arma refert.
Hos infelices, & durâ ſorte creatos
Eſse reor, tantis qvêis datur eſse malis.
Ambiguis præſtat ſupremam claudere noctem
Rebus, & Angelicos incoluiſse choros.
Hæc[43]
Hæc, Kutschreuterum, jura amplexata, beatum
Abripuêre ſolo, reſtituêre polo.
Gloria Theiologûm, doctæ mens lecta Minervæ,
Ah Superintendens morte ſolutus obit!
Tales mox Ligii leſsus cecinere Coloni;
Et ſtatuunt Muſæ triſtia metra Viro.
Flere jubet Pietas, lacrumis ſed terminus eſto:
Haut nimio virtus æqva ſubeſse ſolet.
Donec multa tulit, fecit, ſudavit & alſit,
Nos Kutschreuterus deſerit, ac moritur.
Terrea pars terram qvæſivit, cœlica cœlum:
Utraq́; pacatum pars habetiſta Deum.

Christophorus Hohmuth Scholæ Lignicienſis Collega.

Ulericus Cutſchreiter. per Anagr. TU CUR E TERRIS? CELICUS.

Si Cutschreiterum in tumulo qvis fortè ſalutet,
& tales avido fundat ab ore ſonos:
Magne Vir, e terris cur tu fugis ocius? & tot
balantes, gemitu non ſine, linqvis Oves?
Huic dubio ſine reſpondere putabitur: Audi,
Celicus AngelicâCivis in Urbe cluo.
F 2O benè! [44]
O benè! pro Terrâ Cœlum qvi posſidet, ille
revera ex omniparte beatus homo est.

ex Compasſione Chriſtianâ ſcribeb. Gotofredus Hofmanus SS. Theolog. Studioſ.

ULRICUS KUTSCHREUTERUS, Eccles: in Ducatu Ligenic: & Wolav: Su - perintendens, Illuſtris Conſiſtorii Aſseſ - ſor, atquè Templi Petro Paulini Paſtor:

In Anagr.

Pol!
Satis ſit.
Ac
Nullus plangat.
Cur?
Ecce! Hic Vir tollitur,
Ut Supra
Perpetuo reſidens cœleſti in ſede, ſolutus
Innumeris Curis, ritè quieſcat ovans.
Sit[45]
Sit ſatis heus! tandem nimias ſuſpende querelas.
Pol! plangat Lygiâ nullus in urbe diu.
Cur? Vir ab aligeris hic tollitur ecce! miniſtris,
Præcipiti jusſu Cunctipotentis Heri,
Ut ſupra, rebus mundi queiscunꝙ́ relictis,
Tuta Beatorum cum grege tempora agat,
Perpetuò ac reſidens cœleſti in ſede, ſolutus
Innumeris Curis, ritè quieſcat ovans;
Sim licet haut judex; tamen audeo dicere: dignus
Ulricus tanta Conditione Vir est.

ἐτεοδις.

tILesI, VLrICVs ſeqVItVr CItò Morte: preCabor
Vt ferat hoC LIgIo proſperIora ſoLo.

Scriptum â συμπάχοντι Friderico Fischero φιλοδιϰαίω.

Ulriecus Cutschenreuterus, ἀναϗαμματιϰῶς. VECTUS CURRIT LUCE SERENUS.

VÆ nobis miſeris nigrâ caligine cinctis!
Lux qvia Lethæo turbine noſtra perit.
Rebus in adverſis qvi nos ſolamine pavit
Illius hei triſtis membra recondit humus.
F 3Ecce[46]
Ecce Tuo, Sancti, de Nomine Nome nhabentes
Chriſte Sacro, gemino funere Vulnus habent.
Verè qvidocuit mandata ſalubria verbi
Sacrati, doctum Mors rapit atra Virum.
Chriſti Militiâ duro qvi functus in ævo
Vera Poli mortis tramite tecta petit.
Totus in Urbe ſuâ vitæ qvi Luce Serenus
Sinceræ, nec non clara Lucerna fuit.
Currit ab Aligeris cæleſtia Vectus in Aſtra
Hic eſt Angelicâ Luce Serenus ibi.
Ergo tot aſsiduos omnes deponite luctus,
Non adeò miſerè triſtia verba gemant.
Reſpirent Viduæ triſtiſsima lumina tandem,
Electi non ſint mæſta ſepulchra Viri.
Una vos Natæ tantos extingvite fletus:
Tu Fili, gemitus mitte, relicte, tuos.
Elyſijs vivâ reſplendet Luce Theatris,
Regnaq́; ſupremi poſsidet alta Dei.
Vivit Is in Chriſto: Terrâ ſunt oſsa recluſa
Sedtamen extremo reſtituenda die.

Debitæ Condol. teſtif. causâ appoſuit Andreas Scultetus Bol. Sil. Et Scholæ Ligiæ alumnus.

Qvi[47]
QVî non deplorem dilecti fata Parentis
Filius, & madidas dem lacrumando genas?
Qvi rerum fuit una baſis, columenꝙ mearum,
Extremum cecinit voce gemente Vale.
Ah fatum ferale! Pater, nos Pignora linqvis?
Tu nobis miſeris vulnera tanta paras?
Spes erat, ut porrò curæ Tibi Filius eſsem,
Sollicita à teneris qvi Tibi cura fui.
Spes erat, ut Patrium Te vivo linqvere tectum
Poſsem, & Breslæætecta ſubire Scholæ;
Te vivo, dilecte Parens, qvi cælite plenis
Auxilio votis proſeqvereris iter:
Qvi mihi porrigeres, qvæ vitæ postulat uſus,
Qværentis Clarias, per decus artis, opes:
Qvi mea, qvæ ſacris ſacrem conamina Libris,
Fulcires precibus, qveîs grave pondus erat.
„ Non leve pondus habent fidorum vota Pa -
rentum,
„ Qvæ pro Gnatorum vota Salute ferunt.
Sed,[48]
Sed, Pater, ut moreris, mihi tanta emortua
ſpes est;
Vitamꝙ́ orbatus nunc Patre dego meam.
Qvem vocitem, fidi qvi ſit mihi Patris ad instar?
Te volo, Te veneror, Te voco, ſumme Pater.
„ Nil eſt Orbatis pravo contemtius Orbi;
„ Nil magis his miſerum, ſit niſi Jova Pater.

app: deſideratisſimum Parentem dum corpore nondum licet, moeſtisſimi animi ſuspiriis ſecutus, ſeqvens, ſecuturus Filius Johannes Kutschenreuterus. Scholæ Magdalenææ apud Bres - lenſes Alumnus.

About this transcription

TextMusæ, quæ vetant mori famam
Author N. N.
Extent48 images; 5996 tokens; 3804 types; 44076 characters
Responsibility Alexander Geyken, ed.; Susanne Haaf, ed.; Bryan Jurish, ed.; Matthias Boenig, ed.; Christian Thomas, ed.; Frank Wiegand, ed.

CLARIN-DNote: Langfristige Bereitstellung der DTA-Ausgabe

EditionVollständige digitalisierte Ausgabe.

About the source text

Bibliographic informationMusæ, quæ vetant mori famam N. N.. . 48 S. BaumannBreslau1638.

Identification

Universitätsbibliothek Breslau Universitätsbibliothek Breslau, 4 F 1622/19 / 386421

Physical description

Fraktur

LanguageGerman
ClassificationGebrauchsliteratur; Leichenpredigt; Gebrauchsliteratur; Leichenpredigt; ready; aedit

Editorial statement

Editorial principles

Publication information

Publisher
  • dta@bbaw.de
  • Deutsches Textarchiv
  • Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities (BBAW)
  • Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (BBAW)
  • Jägerstr. 22/23, 10117 BerlinGermany
ImprintBerlin 2019-12-10T09:35:36Z
Identifiers
Availability

Dieses Werk steht unter der „Creative Commons Namensnennung-Weitergabe unter gleichen Bedingungen 3.0 Deutschland Lizenz“ (CC BY-SA).

Holding LibraryUniversitätsbibliothek Breslau
ShelfmarkUniversitätsbibliothek Breslau, 4 F 1622/19 / 386421
Bibliographic Record Catalogue link
Terms of use Images served by Deutsches Textarchiv. Access to digitized documents is granted strictly for non-commercial, educational, research, and private purposes only. Please contact the holding library for reproduction requests and other copy-specific information.