PRIMS Full-text transcription (HTML)
[1]
Muſæ VRATISLAVIENSES,
EIVSDEM BEATISSIMI VIRI Dn. Ulrici Kutschenreuteri, Famam poſthumam, qvantum poſsunt, mori vetantes;
[figure]
iisdemTypis Baumannianis.
[2]
Qvàm benè tecum actum Kutschenreutere!
Qvietem
Et pacem optatam dum tibi terra negat!
Nec ſecli ultrà hujus ſeriem, patriæꝙ́ ruinam,
Vivere pœnè in qvâ pœna, videre potes:
Morte pia mundum mundanaꝙ cuncta relinqvens,
Et pacem in cœlo nactus es & reqviem.
Paßa gravem ſanè jacturam Eccleſia luget:
Ereptumꝙ ſibi Currum Eqvitemq́; dolet.
Ast eadem, qva nunc poſt funera ſorte fruaris
Cœlicolas inter ſi meminiße velit.
Lugebit parcè, atꝙ́ virum, ſarcire ruinam
Qvi valeat, poſcet ſupplice voce DEUM.

Beatæ memoriæ Theologi clariſsimi deproper. Nicolaus Henelius U. J. D. Sacr. Cæſ. Majeſt. nec non Illu - ſtriss. Princ. Lignic. Conſiliarius, Ducatus Monſterbergici Pro - Cancellarius, inclitæq́; Wratisl. Reipub. Syndicus.

2. Koͤn. 2.[3]
(2. Koͤn. 2. ꝟ. 11. 12. )
Da ſie (Elias vnd Eliſa) mit einandergiengen / vnd er redet / ſihe / da kam ein Fewriger Wagen mit Fewrigen Roſſen / vnd ſcheideten die beyde von einander / vnnd Elia fuhr alſo im Wetter gen Himmel. Eliſa aber ſahe es / vnd ſchrey / Mein Vater / mein Vater / Wagen Jſrael / vnnd ſeine Renter. Vnd ſahe jhn nicht mehr.

Sonnet Auff deß H. Kutſch-Reuters Seel. Nahmen gerichtet.

Ach! Freylich muß man wol Kutſch-Reuters
Todt bcklagen /
Weil ſich die Kriegß-Gefahr nach ſeinem Sterben
mehrt.
(heert /
Daß nicht ein Land vnd Stadt zu grunde wird ver -
Sind Prieſter beſtes theils die Reuter vnnd die Wa -
gen /
(a)
(a)
Mit Beten die Gefahr vnd Feinde zu verjagen.
Es hatte Liegnitz / dir der Hoͤchſte Den beſchert /
Der Kutſch’ vnnd Reuter war; Die Beth-kunſt
dich gelehrt /
Vnd ſelber wol geuͤbt; manch Vngluͤck weggeſchlagen.
Nun aber iſt er fort! Du ſieheſt Jhn nicht mehr.
Zwar wohl Jhm! Seine Seel’ hat ſchon das Engel -
Heer
(b)
(b)
A ijDer[4]
Der Himmel Wagen /(c) Roß’
(d)
(d)vnd Reu -
ter(e) fortgenommen.
Du aber bitte GOtt / daß ſeiner Helden
(f)
(f) Schutz
Sichlager’
(g)
(g) vmb dich her / vnd dir zu deinem nutz’
An deß Elias ſtatt moͤg’ ein Eliſa kommen.
(h)
(h)
(a)Beſiehe 2. Moſ. 17. v. 11. 2. Chron. 13. v. 10. 11. 12. cap. 20. v. 19. 20. 21. 2. Macc. 3. v. 15. 24. 25. ꝛc.
(a)
(b)1. Moſ. 32. (31.) v. 2.
(b)
(c)Pſal. 68. v. 18.
(c)
(d)2. Koͤn. 6. v. 17. Zach. 1. v. 8.
(d)
(e)Zach. 1. v. 11. 2. Macc. 3. v. 25.
(e)
(f)Pſalm 103. v. 20.
(f)
(g)Pſalm 34. v. 8.
(g)
(h)1. Koͤn. 19. v. 16. 2. Koͤn. 2. v. 10.
(h)

machts Chriſtophorus Schlegel / der H. Schrifft Licentiat / Prediger vnd Profeßor zu St. Eliſabeth inn Breßlaw.

QUi moritur, cœlis oritur; nam terrea clauſtra
Linqvit, & ætherij ſcandit ad aſtra poli.
Idq́; fit, arrepto qvando fundamine veræ
In Chriſtum fidei lumina claudit homo.
Juſtus ad aIterius cœleſtia gaudia vitæ
Tranſit, & in Domino dona ſalutis habet.
Gaudet & æternùm, reſonans modulamine dulci
Cum cœtu electo cantica grata Deo.
Impius & vitæ pollutæ crimine fœdus,
Qui nunqvam coluit ſacra ſtatuta Patris.
Nec[5]
Nec vero illius Natum co mplexus amore eſt,
Contemnens fidei pondera juſsa datæ;
Diſperit, & ſtygij regni detruſus ad umbras
Æternæ pœnæ ſpicula ſentit inops.
Hinc qvòd divinâ imbutus jam lege Sacerdos’
Ac facto & verbisundiq́; myſta pius
Ulricus Kutſchreuterus compage ſolutus
Corporis externâ mortis ad antra abijt;
Qvis tentet vanos Iuctus effundere triſtis,
Si qvæ nunc dixi, volvere mente ſtudet.
Exiit ê mundo, ſuperavit cuncta pericla,
Qvæ noſtro generi fata inimica parant.
Effugit rabiem belli, tetrosq́; nefandæ
Fortunæ caſus, terribilesq́; minas,
Et nunc ſecurè lætus ſuper æthere vivit,
Qvæq́; repoſta piis, Iaurea ſerta gerit.
Ergò nec invideas illi plangore qvietem,
Nec turbes luctu gaudia tanta tuo.
Sed vive in Domino felix, ſemperq́; perenni,
Vota feras imo pectore, flore vire.

Facieb. Joannes Dobricius Ph〈…〉〈…〉 æ & Medæ D. Phyſicus Rei - publ. Vratis L.

Eximios doluit, nuper ſibi funere raptos,
Sleſiacum nomen Bresla, doletꝙ́ viros.
A 3Urbem[6]
Urbem LIgnitii, gemina inclementia fati,
Summi obitum cogit nunc gemuiße viri.
Ille qvis? Ulricus Kutschenreuterus, honorem
Promeritus qvemvis arte, fide, ſtudio.
Sat conſtat, fuerit qvid factum Hippone, vocatus
Cum ſanctus miſerâ Præſul abißet humo.
O miſerans mala noſtra Deus, fac, lætius omen,
Qvæſumus, hanc Breslam Lignitiumq́; beet.

M. Elias Major Gymnaſii Vratislavienſis Rector & Pro - feſſor, cæterarumq́; Ibidem Scholarum Inſpector.

Ad piè defunctum προσφώνηοις

Kutschreutere tuæ viventis gloria famæ,
Jam qvoq; Denati morte perire neqvit.
Lignitzenſe Tui ſaxum tegit oſsa ſepulti
Corporis: at cœlo libera mens fruitur.
Neſcit operta tegi ſurſùm ſublata per auras,
Neſcit & interitu vivida fama mori.
Crederet ut rectè populus, rectè docuiſti;
Vixiſti ſanctè, viveret utq́; piè.
Qvi veluti decuit, docuit, vixitꝙ́, beatè
Et moritur, docuit cuncta docenda benè.
Nunc[7]
Nunc deſiderio populus geminata gemiſcens
Dicta, Tui magnâ non ſine laude, ſonat,
Quæ, cum flammipedum Pater eſt evectus eqvorum
Curru Thesbites, Filius ore dedit:
Siccine, mi Pater, hoc triſti nos tempore linqvis?
O Pater, ô populi currus eqvesq; ſacri!

Johann Kurtzman Wratisl. in Eccleſiâ patriâ ad D. Mar. Magd. Diacon. & ad SS. Trinitat. Eccleſiaſtes.

TAndèm ceßat iter, ceßat moder atio currûs,
Ceßant verſatæ per loca certa rotæ:
Ponit & Automedon ſcuticam, data lora remittit,
Et concußa diu membra qviete levat.
Sic, Ulrice, levas: ceßas, qvi diceris, eße
Fervens in Lygio pulvere Currus-Eques.
Currus ut oppoſitum penetrat falcatus in agmen,
Obvia præcipiti corpora falce ruit:
Sic pius infenſos Tu contra Numinis hoſtes
Pugnabas multis intrepidè precibus.
Fortiter obſtabas, ne paßim grandius augmen
Sumeret impietas, ſumeret improbitas.
Nunc poſt pugnatas animoſo pectore pugnas
Angelico ſurſùm latus es Hexaphoro.
Hic[8]
Hic reqvieſce. Tui veniat Succeßor agonis.
Qvi Tibi par veniet pectore, VIR veniet.

M. Henricus Closius Scholæ Vratislavienſium Magdalenææ Moderator.

Kutſchreuterus obit, nec eum ſervare cadentem
Vel Pietas potuit, vel Pietatis amor.
Sic Lignicenſis primaria gloria cœtûs
Heu cecidit, cecidit gemma Miniſterij!
In quò magna Viro fuit Experientia rerum,
Dexteritas, Pietas, atq; probata Fides.
Sic ivêre Patres noſtri, ſic ibimus omnes,
Ad plures, quando vénerit hora Dei.
Alme Deus, cujus ſapienti cuncta reguntur
Nutu, ſis Natis, ſis Viduæq; Parens,
Et nobis cunctis poſthac, ô Magne Jehova,
Parce, Tibi laudes ſic pia lingva canet.

συμπάχων ſcrib. Breslæ M. Joachimus Pollio, Eccleſ. Magdal. ibid. Diaconus, & Collegij B. Mariæ, quod eſt Lipſiæ, Colle - giatus.

Atlas[9]
ATlas antiquis mactatur laude Pöetis:
Sed Kutſchreuterus verior audit Atlas.
Creditus ille alti convexum pondus olympi,
ne caderet, ſcapulis ſuſtinuiße ſuis.
Hic ſcapulis Ligium verè portavit Olympum
dum Superintendens in tria luſtra fuit.
Non norunt ipſi, quò venerit ille, Pöetæ;
â quo nunc cæli ſuſtineatur opus.
Verum â portato fuit hic ſuſceptus Olympo,
Ut fieret requies, qui ſuit antè labor.

Johannes Jordanus Eccle - ſiæ Magdalenææ apud Bresl. Symmyſta.

INdifferentèr Mors probum, & malum rapit:
Fortemq́; cædit Mars, & imbellem metu.
Sic, Myſta Tu pie, ergò jam cadis quoq́;,
Multis, vigere quos nec admodum intereſt,
Superantibus. Scit mæſtus Urbis incola
Heu penè ſubrutæ; ſcit orbis incola
Sileſij anxius futuri, quàm probè
Traduxeris vitam hanc caducam; quàm vigil
Imper-q́; - territus Tui miles ducis,
Chriſti ajo: ſemper arma tractâris ſacra.
At moreris, & nec Te, nec & quenquam juvat,
Adeſse cui Te commodum quondam fuit.
BHoc,[10]
Hoc fecerat quod cuiq́; commendabilem,
Dignumq́;, qui per plura ſecla viveres.
Morere tamen. Quid namq́; pravo vivere
Mundo juvet? cui tuta nuſpiam fides
Virtusq́;. Nec nolente Te fas credere
Mori DEO, qvi porrò item Te iſthac tuâ
Morte ad poli beata culmina evocat;
Mors Marsq́; ubi nulli amplius timebitur.

mem. & honor. vir. deſiderætißi l. mꝙ́. d. Johan Blaufus.

Gutschreutere jaces: non tanquam excußus equo,
Et dolor atꝙ quies irrequieta tenent.
(quem
Sed veluti, totâ qui vexit luce Quadrigas,
ad metam laßus Sole cadente venit,
Solvit eqvos hilaris, pariter munusꝙ́ togamꝙ́
Exuit, & ſomno lumina feßa fovet:
Sic tu qui currum moderatus es altitonantis,
Veniſti ad ſacrum per loca flexa Scopum
Dimißis & equis, ſub vitæ ſpe melioris,
Mortalem, & munus linquis in orbe, togam;
Nunc requie longum relevas, Huldrice, laborem,
Quod nec poſtremum eſt, absꝙ dolore jaces.

M. Daniel Rothe.

Secula[11]
Secula qvod veterum, qvod noſtra probaverit ætas,
Qvod ſacra, qvod teſtis charta profana notat;
Utilium interitus patriâ ægrotante virorum
Portendunt ſtatui funera certa rei.
Illos eripiunt ſcenæ pia fata beatos:
Et præſtat patriâ præ moriente mori.
Integer Euſebies doctor, vitæq; character,
Cui ſuprema fuit lex, gregis una ſalus.
Non effæta dies tibi rupit ſtamina lucis,
Cauſsa tuæ rerum eſtægra ſenecta necis.
Spectaſti decumana gemens contagia beili
Serpere per Ligii mænia & arva ſoli.
Non ego tango malum nimis immedicabile nobis,
Nî præſente manus Numinis adſit ope.
Hanc porrò faciem te cernere noluit Ille,
Cujus nos plectit vindicis ira Patris.
Sic Auguſtinus ſuperas præceperat oras,
Qvàm capta eſt ſævis nobilis Hippo Gothis.
Macte ſaluti fero portu, prærepte procellis,
Queîs immergemur naufraga turba brevi.
Ah utinam præceps rapiat procul omina Caurus,
Et fingat mendax cuncta ſiniſtra metus!
Sed ſperemus: adhuc vivit Pater ille dierum,
Cujus opem humanâ deficiente rogo.

Christoph. Colerus Profeſſor Hiſtoriarum & Bibliothecari’

B 2Pròh! [12]
Pròh! varios Hominum caſus, & triſtia Fata,
Nunc iterum ſummi Cauſa Doloris adeſt.
Occidit heu! Kutschenreuterus, nobile Jovæ
Organon, & veræ Relligionis apex.
Occidit, & deſiderium inſatiabile liquit,
Nulla quod excutiet nox, quoꝙ nulla Dies.
Immortali etenim notus ſuper æthera Famâ
Is fuit, exhibuit ſe Pietate Virum.
Illius ex lingvâ Hyblæum mel fluxit abundè,
Ut quondam Pylit fluxit ab ore ſenis.
Explicuit populo divini Oracula Verbi,
Pavit oves Chriſti Nectare & Ambroſiâ.
Pectus erat durum quibus, ut Marpeſia cautes,
Reddidit eloquio mollius ipſe ſuo.
Ut ſua ſalvificæ Doctrinæ conſona Vita
Eßet, ei ſtudium, Cura Laborꝙ́ fuit.
Infida invidit Nobis hunc Parca Parentem,
Ante diem tantum ſuſtulit atꝙ́ Virum.
Id circò graviter dolet hanc Eccleſia cladem,
Lugent amißum Pignora chara Patrem.
Sed rurſus par eſt luctus compeſcere fluctus,
Atꝙ́ ea, quæ placida Mente ferenda, pati.
Jova Viros, Sanctâ Probitatis pectora byßo
Ornatos, placidà Morte vocare ſolet:
Sedibus ut ſuperis cæleſtia gaudia carpant,
Dum Mundus Pacem, dum bona cuncta negat.
Kutschen -[13]
Kutschenreuteri quare complexibus urnæ,
Corporis obtineant Membra precor requiem.
Per Tumulum donec lætus tranſcendat olympum,
Juſtitiæ æternæ gemmea ſerta ferens.

Piæ obſervantiæ & intimi - oris doloris ergò depro - perab M. Balthasar Rhorman. Ecclæ. Auriſianæ Paſtor.

BEllorum ſaturi, qveîs undiq́; terra referta eſt,
Cuncti adeò optamus nobile Pacis opus.
Nam ſatis afflixit populos furialis Erynnis,
Atq́; omni viduos nos facit eſse bono.
Hæc Kutschreuterus ſolido ſub pectore verſans,
Nullum ubi bellorum cerneret eſse modum,
Mentem aliò vertit, terras exoſus, & iſtam
Armor[u]m rabiem, cælica regna petit.
Qvæ renuit Mundus fidiſsima pignora Pacis,
Qvem colui & docui, Christus habere dabit:
Dixit, anhelantiq́; animâ ſuper aſtra volavit,
Æternâ & Pacis conditus æde fuit.
En nunc noſter habet rem factam Ulricus, & omni
Secluſus ſtrepitu gaudla vera capit;
B 3Bella[14]
Bella etiam Mundi ſecurus inania ridet.
I nunc, & Pacem Mars furioſe nega.

Vratislaviæ fac. Matthias Machnerus.

DIxerat Amramides, Novi, poſt fata ſuprema
Perdetis**; factum pagina ſacra docet.
* Deuter 31. v. 29
Dixiſti, & factum, Te vivo, Magne Luthere,
Non certè erupit Martius îlle furor.
Quid Kutſchreuterus, ſacri decus ordinis ingens,
Vir pietate domi clarus, honore foris?
Dixit & ille; meæ, vereor, ne â funere vitæ
Nostros plura premant (omen abeſto;) mala.
Quàm piceo ſurgant, quàm plenæ fulmine nubes;
Ipſa, eheu! rerum magna magiſtra probat.
Scilicet irarum juſtas Deus æthere flammas
Concipiens, pœnas promeritasꝙ́ parans,
Emedio tollit, forti quos pectore nimbos
Contra impendentes ſtare ſubinde videt.
Quid reſtat, vitæ niſi tædia vera prioris?
Quid, niſi ſoliciti pectoris arma, preces?
His Kutſchreuterus potuit ſuſpendere pœnas;
Hiſce DEI populus nunc quoꝙ́ ſalvus erit.

Honoris E. Chrysostomus Schultz. Leor. SiL.

Igneus[15]
Igneus ignito, cùm raptus ab Orbe Propheta
Curriculo, caperet vivus ad aſtra viam,
Vatis Eliſæi ingemuit vox plena doloris:
Mi Pater, Iſraël currus & ejus eqves.
Fallor? Lignicio ſubtractus ab impete fati
Et Pater, &, qvod erat nomine, Currus-Eqves.
Qvod Pater in ſobolem; oppoſitum qvod currus in
hoſtem;
Strenuus adverſum frangere robur eqves:
Hoc Tibi Paſtor erat pietate, ubi Numinis ira
Atq́; mali montes vi ſuperanda precum.
Qvò gravius capiti decumana perîcla minantur:
Juſtiùs expoſcas per tua vota Virum.
Sed pax alta manet functum: Tibi ſuppetet Urbi
Et Pater & currus, qviq́; tibi adſit, eqves.

Memoriæ Beati p. Christophorus Anſorge.

Omne refert punctum qui ſacræ præſidet ædi
Doctrinà & Vitâ, ſcandat ut Ipſe polum.
Talis erat quondàm Ligiâ Kutschreuter in urbe,
Qui benè quod docuit, perbenè vixit idem.
Abſona Doctrinæ vivens; æquare videtur,
Non ſibi, ſed Noæ, qui ſtat[u]êre domum.
Carus[16]
Carus ob has dotes illuſtri Principis aulæ,
Qvæ redamat pariles integritate Viros.
Carior ille DEO, qvi Paſtores ad Ovile
Cœli, qvando lupis terra referta, vocat.
Hîc Paſtor, vivens æternæ ſecula Pacis,
Cernas, ut placidâ morte ſeqvantur Oves!

Diſtichon. ἀριθμολογικόν.

Lege neCIs JVſsVs LIgIo VaLeDICere Paſtor,
ParVIt aCCeLerans; &, benè, DIXIt, ago.

Meritæ Condol. e. ſcrib. Godofredus Hofman Svid. S. S. Th. S.

QUo tandem poterit Res ferri publica curſu,
Si mors hinc, qvi ſunt Currus-Equesꝙ́ rapit?
Hoc eſt, qvod noſtris Urbs plurima luget in annis:
Hoc est, qvod multis Martis adauget onus.
Cum me non curru raperet, ſed poplitis uſu;
(Per Patriæ fatum,) Leucorin, Artis amor;
Kutschreuterus erat juveni mihi Currus-Equesꝙ́.
In Curſu juvenem vox bona ſæpè juvat.
Promtus erat, tum voce meas animare Camenas;
Tùm rari affectûs ſigna notare Manu.
Sæpè[17]
Sæpè mihi (nam dena ſolum jam torruit æstas;)
Vox repetita fuît pectore, lecta Manus.
Qvid rear in Ligio duo per ſexennia factum?
Qvâ, qvi ſæpè fuit dictus, in Urbe fuit.
Cum rerum vestros tardârunt aſpera currûs,
ô Cives, annon Currus-Equesꝙ́ fuit?
Is fuit hortatu ſancto; calidoꝙ́ precatu
Sæpè dedit planam, qvà via nulla, viam.
Cum tempeſtatum viſus ruere à Boreâ mons,
Qvàm Currûs-Equitis vox animoſa fuit!
Nî ruitan〈…〉〈…〉 ê diem, qvæ dicta precatibus, aut mons
Non ruet, aut nullâ perditione ruet.
Et ſic ſæpè fuit. Nunc ut fuit Orbe vocatus,
Multorum qveritur vox: ubi Currus-Eques?
Tot malanè noſtros toties percellere Currûs,
Curriculumꝙ́ Tui verbi inhibere qveant;
ODEUS! ô Patriæ tam tristi tempore ſerva,
Qvi Currus-Equites ſunt, uti Currus-Eques!

deſideratiſsimi Patroni & Fautoris Sanctæ memoriæ ſcr. Valentinus Kleinwechterus Scholæ Magdalenææ Collega Primarius.

CIddue[18]
Indue ferales, Ligia ô Urbs, indue veſtes,
Et miſeram ſortem fle gemebunda tuam.
Occidit, heu! celebris Kutſchenreuterus ab arte
Myſtes, ſacrati ſtella coruſca Chori.
Cujus ab ore Viri, vivo ceu fonte fluebat,
Vivificum nectar, cælica verba DEI.
Impavidâ Domini qui mente regebat Ovile,
Factàq; taxabat fortis iniqua Gregis,
Nil veritus voces & mundi murmura. Summi
Unica ſemper erat gloria cura Viro.
Hinc qui vel longos ſuperaret Neſtoris annos,
Vinceret aut Pylii tempora, dignus erat.
Sed cecidit! caret hoc vix omine: ſæpe fideles
Jhova ſuos inſtans præripit ante malum.
Omen atavertat cæles Clementia, damnum
Et faciat gratâ mox relevetur ope.
Sic ex corde precor. Tu verò, ſancte Miniſter,
Qui cælo rerum turbine liber agis,
Salve, & cæleſti nunc utere lætus amore,
Dum Nos aſsociet diva Pronæa Tibi.

Συμπαϑείας ἕνεκα f. M. Christoph. Schultz Scholæ Magdal. Collega.

Hulricus[19]

Hulriccus Cutschenreuter Anagr. ECCUR LUTHERUS HINC CURSET?

RElligio dum ſpreta jacet nunc undiꝙ́; contrâ
Improba vita, vigent Plebs odioſa DEO.
Invenias paucos cùm Chriſti nomine dignos,
Præſtò ſunt pænæ, doctus ubiꝙ́ cadit.
Proh dolor! est nobis Testis Germanica Tellus,
Qvos doctos habuit, perdit & illa Viros.
Præſentes pænas generant velut agmine facto,
Salvifici verbi Tædia, Lisꝙ́, dolus.
Curſitat hinc Magni ſuspirans Turba Lutheri
Ex terris, Pacem qværitat ipſa Polo.
Cutſchenreuter erat Tuba toto corde Lutheri
Cordamovens, Lygij Gloria ſumma Gregis.
In fremitu belli mundo valedicit iniqvo
Ad Reqviem properans, & properando venit.
Intrepidis nunc confeßoribus ipſe Lutheri
Additus in cœlo præmia digna capit.
Nos lachrymoſa dies vexat, Sentina Malorum,
Augentur pænæ, creſcit ubiꝙ dolor.
Nil nocet; ast Jovæ curam committimus omnem,
Is ſolus faciet, Pax ſit ut & Reqviés.
C 2Ille[20]
Ille tegat Lygium, ſervet Lygioſꝙ́ Miniſtros
Verbi, qvod voveo, Principis atꝙ́ domum.

Piæ condolentiæ & in beatisſi - mum Virum debitæ obſervan - tiæ declarandæ E. ſcribb. Georgius Seidelius Magdalenei Collega.

Tu qvoq́; Kutschreutere, iſtum nunc deſeris Or -
Flulgida Lux nuper Liegnitiæ Cathedræ
(bẽ,
Heu nobis, queistam præſtantum crebra Virorum
Mors, nil jucundi, at triſtia quæq́; refert!
Heu nobis, inqvam: nam, Kutschreutere, Tibi
Immatura licet, nulla pericla parit.
(mors,
Tu nactus curſu cœleſtia tecta beato,
Unde tuam mentem tollere nemo p[o]teſt.
Nunc audes pravi ſordes contemnere mundi,
Fortunæq́; Chaos, Martis atroxq́; caput.

Johannes Georgivs Lorentz â Langendorff L. L. Studioſus.

Ἀτρεκέως ἄμμων πρόγονοι μάλα ταῦτα ἔειπαν
πᾶσιν ὀφείλεσϑαι τοῖσι βροτοῖσι θανεῖν.
Εἰ μὴ ϑειόφρονας κατὰ, πίστιος ἕρματα, ἄνδρος
ἐστὶ προφευγέμεναι τοῦ ϑανάτοιο μένος.
Εἰ τέ[21]
Εἰ τέ τις ἐκ μερόπων αἰώνια ἤματα λεύσειν
ἄξιος ἦν, ὁ πατρὼν ἄξιος ἦν ἀνήρ.
Οἶδε τὸ λειγιακῆς πόλεος Ἐκκλησία, οἶδεν
Ἡ πάλαι εὐγενέων οἰκία Ἡγεμόνον.
Ὄμμασιν ἥ αἰὲν προχέουστι τὰ δάκρυα κράζει
λαμπρὰ ἐμῶν στεφάνη ἔππεσε ϑειολόγων.
Ἔππεσεν, εὐσεβίης ὃς δόγματα ἀγλαὰ πράττειν,
καὶ θεραπευέμεναι τὸν μόνον οἶδε Θεόν.
Ἔππεσεν, ὅς κλειτῶν καλὰ δόγματα λάμβανε μουσῶν,
καὶ μάϑε τῆς διδαχῆς ῥήματα οὐρανίης.
Ἔππεσε, ϑειοτάτων ὃς γράμματα ϑέσφατα βίβλων
Λείγια ἐν πολλῷ τέκνα δίδαξε χρόνῳ.
Ἔππεσεν, ὃς μερόπων πράηνσι παραίνεσι θυμοὺς
κάμπτεν, καὶ ὀρθὴν εἰς ὁδὸν οἶδεν ἄγειν.
Ἔππεσε, χρηστολόγῳ παραμύϑια ἤπια φωνῇ
τοῖσιν ὅς ἀχνυμένοις εἰπέμεν οἶδε βροτοῖς.
Ἔππεσεν, ὅς μούνῃ τὰ ψευδέα δόγματα φωνῇ
ῥᾴδιον αἱρετικῶν οἶδεν ἐλεγχέμεναι.
Ἣ τοιοῦτον ἔχει ἱερῆα ϑεόφρονα, πᾶσα
πᾶσι δοκεῖ θνητοῖς ολβία ὄφρα πόλις.
Ἧσχες λειγιακῶν πόλις εὐρυάγμα πολιτῶν,
Ἧσχες, ἀτὰρ Θεῖον νῦν ἱερῆα ἔχει,
καὶ ἐνὶ ἀκροπόλει μεγάλῃ μεγάλοιο ὀλύμπου
ὡς γάνος οὐρανίου ἠελίοιο γανᾷ.
Ἀλλὰ βλέπεις γονόεσσα πόλις, μεῦ πατςὶς ἄρουρα,
Τούτου ὅσσ 'ἀνέρος πήματα μοῖρα φέρῃ.
Ὡς ἔθος ἐστὶν ἀεὶ τοιοῦτον γ' ἄνδρα πεσόντα.
Ἀλλὰ δίδου κρατερὸς κρείττονα πολλὰ́ Θεός.

Jeremias Knauthius Lignicio, Scholæ Breslens. Magdal. Alumnꝰ

C 3Non[22]
NOn Humo Semisſis Homo locatur;
Sed pii coetûs animofus HECTOR,
Qvis ſacræ TROJÆ vocitatus audit
Murus & Arma.
Heí Labor, Candor, Pietas, Fidesq́;
Signa dant Luctus; repetunt qverellas;
Nec bonæ ploret Fidei Columnam
Jure Popellus?
Heî dolet Germana Virum MINERVA,
Ternio plorat Charitum Sororum;
Triſtior multis HELICON ademtum
Fletibus urget!
Civibus raptus Lygiis amatus
Paſtor; abreptum nec Ovile ploret?
Chriſte, ne plorent, Ovium Magiſtrum
Suffice, Paſtor!
Interim tantum LIBITIN&bA; Lumen.
Non nigris æterna tegit ſub Umbris:
Qvin beent Coelo Pietas, & Ardor
Vera tuendi.

Scilicet rectè Pietas docetur, Cum docens doctâ Pietate præſtat, Ut vel in Lethô Pietatis illum Fama loqvatur. Hæc qvanta qvanta τῆς σημπαθείας ἕκητι L. Mq́; appoſuit Sigismundus Waͤytz Stregâ - Elyſius: p. t. Scholæ, qvæ eſt ad D. M. Magdal: VratisL. ἔντροφος.

Cyclopum[23]
Cyclopum Soboles ſit, qvi non pectora palmis
Plangat, & exſeqviis debita juſta ferat;
Dum Paſtor vario dotatus munere Jovæ
Cogitur egelidam Mortis adire viam.
Typhis & Automedon fuit his, qvos ſangvine lotos
Scripſit ad ætherias Chriſtus J[o]va, plagas.
Potavit teneram divino nectare turbam
Mirus, ab eloqvii fertilitate ſui.
Novit is exemplo, verbis qvæ docta, docere:
ô benè ſat dictum, qvod benè facta probant!
Multa poteſt facilis cultæ pollentia lingvæ:
Plus in Sacrorum Præſtite vita poteſt.
Hinc meritos fundit tellus Lignicia qveſtûs;
Hoc ſibi tàm rarum diſperiiſse decus.
At ſiccet lachrumas admoto pollice: vivit
Kutſchenreuteri non periturus honor.

Devoti affectus qvalem qvælem effectum ad hanc ευμπαθείας a - ram ſuſpendere debuit velut arrham Tobias Hartmannus Nutricatus Magdalenæi Vratisl. E῎ντροφος.

MOs est & nostris Doctorum Carmine Seclis
Palladi ſacratos Fata dolere Viros.
Qvid[24]
Qvid Kutſchreutero fiet, qvem Pallas amavit;
Ut Lygiâ funus factus in Urbe fuit?
Ut ſubiit terram Matrem, qvâ Matre creatus;
Et dixit moriens: docta Caterva Vale.
Docta Caterva Vale cum jamjam dixerat: & Tu
Dixit cum Gnatis chara Marita vale:
Dicetur meritò, meritoꝙ́ dolebitur Urbi,
Dum ſtabit meritus Principis Urbis honos.
Sed nè vos nimios ob Mortem ducite leßûs,
Qvos Kutſchreuteri Fata dolere jubent.
Cingit defunctum nunc ſancta Corona Virorum,
Qvos inter Cœli Sidera Jova locat:
Sidera qvos inter cœli tenet aula locatos,
Non magis hos Terræ Fata dolenda manent.

Joh. Henricus Montanus, Stregenſis, Scholæ Magd. ap. Breslenſes p. t. Alumnus.

About this transcription

TextMusæ Vratislavienses, eivsdem beatissimi
Author N. N.
Extent24 images; 3102 tokens; 2285 types; 23328 characters
Responsibility Alexander Geyken, ed.; Susanne Haaf, ed.; Bryan Jurish, ed.; Matthias Boenig, ed.; Christian Thomas, ed.; Frank Wiegand, ed.

CLARIN-DNote: Langfristige Bereitstellung der DTA-Ausgabe

EditionVollständige digitalisierte Ausgabe.

About the source text

Bibliographic informationMusæ Vratislavienses, eivsdem beatissimi N. N.. . BaumannBreslau1638.

Identification

Universitätsbibliothek Breslau Universitätsbibliothek Breslau, 4 F 1622/19 / 386422

Physical description

Fraktur

LanguageGerman
ClassificationGebrauchsliteratur; Leichenpredigt; Gebrauchsliteratur; Leichenpredigt; ready; aedit

Editorial statement

Editorial principles

Publication information

Publisher
  • dta@bbaw.de
  • Deutsches Textarchiv
  • Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities (BBAW)
  • Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (BBAW)
  • Jägerstr. 22/23, 10117 BerlinGermany
ImprintBerlin 2019-12-10T09:35:37Z
Identifiers
Availability

Dieses Werk steht unter der „Creative Commons Namensnennung-Weitergabe unter gleichen Bedingungen 3.0 Deutschland Lizenz“ (CC BY-SA).

Holding LibraryUniversitätsbibliothek Breslau
ShelfmarkUniversitätsbibliothek Breslau, 4 F 1622/19 / 386422
Bibliographic Record Catalogue link
Terms of use Images served by Deutsches Textarchiv. Access to digitized documents is granted strictly for non-commercial, educational, research, and private purposes only. Please contact the holding library for reproduction requests and other copy-specific information.